ابن ابی البیان، داوود (۵۵۶ـ۶۴۰ق)
داوود بن ابی البیان | |
---|---|
زادروز |
اسپانیا ۵۵۶ق |
درگذشت | ۶۴۰ق |
ملیت | مصری |
شغل و تخصص اصلی | پزشک |
لقب | سدیدالدین |
آثار | کتاب اقراباذین، و تعالیق علی کتابالعلل و الاعراض لجالینوس |
گروه مقاله | پزشکی |
ابن ابیالبَیان، داوود (۵۵۶ـ۶۴۰ق)
(داوود بن سلیمان بن ابیالفرج، مکنّی به: ابوالفضل و ملقب به: سدیدالدین) پزشک و داروساز یهودی که در خانوادهای متموّل به دنیا آمد. به فلسطین رفت و چند سال بعد به سبب شرایط بد اقتصادی آن دیار به مصر رفت. حدود ۴۰ سال در مصر زندگی کرد. ابن ابیالبیان پزشکی را نزد هبةالله بن جمیع یهودی و ابوالفضل بن نافذ فراگرفت. از نظریات جالینوس در طب اطلاع کافی داشت و دانشی قوی در زمینۀ شناخت ادویۀ مفرده و مرکّبه داشت. چندی نیز پزشک ملک عادل، ابابکر بن ایّوب بوده است. عمدۀ طبابت او در بیمارستان ناصری قاهره بود. و در آن زمان ابن ابی اصیبعه شاگرد و همکار او بوده است. ابن ابیالبیان در پایان عمر دچار ضعف بینایی گشت. کتاب اقراباذین متعلّق به اوست. این کتاب را ابن ابی اصیبعه نزد او خوانده و به راهنمایی او آن را تصحیح کرده است. او در این کتاب، نام ادویۀ گوناگون رایج در بیمارستانها و داروخانههای مصر، عراق و شام را آورده است. در برخی آثار، از این کتاب با نام دستورالادویةالمرکبة یاد شده است. از دیگر آثار او رسالۀ المجرّبات است که کوهین، عطّار و پزشک یهودی معاصر ابن ابیالبیان، آن را تنظیم و با نام منهاجالرّکان نگاشته است. کتاب تعالیق علی کتابالعلل و الاعراض لجالینوس نیز از اوست که هنوز ردّی از آن یافته نشده است.