فیشر، امیل (۱۸۵۲ـ۱۹۱۹)
فیشِر، اِمیل (۱۸۵۲ـ۱۹۱۹)(Fischer, Emil)
اِمیل فیشِر Emil Fischer | |
---|---|
زادروز |
1852م |
درگذشت | 1919م |
ملیت | آلمانی |
تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در بن، استراسبورگ و مونیخ |
شغل و تخصص اصلی | شیمیدان |
گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
جوایز و افتخارات | جایزۀ نوبل شیمی (1902) |
شیمیدان آلمانی. قندهای سنتزی[۱] را ساخت و از آنها آنزیمهای گوناگون تولید کرد. توصیفش از شیمیِ هیدراتهای کربن[۲] و پپتیدها[۳] اساس علم زیستشیمی شد. در ۱۹۰۲، به پاس تحقیقاتش در زمینۀ قند[۴]ها و ترکیبات پورینی[۵]، جایزۀ نوبل شیمی را دریافت کرد. حدوداً در ۱۸۸۲، تحقیقاتش را دربارۀ گروهی از ترکیبات، ازجمله اسید اوریک[۶] و کافئین[۷]، آغاز کرد و دریافت که سرچشمۀ همه آنها مادهای ناشناخته است که آن را پورین[۸] نامید. طی چند سال بعد، حدود ۱۳۰ ترکیب وابسته بههم را سنتز کرد که یکی از آنها اولین نوکلئوتید[۹] سنتزی بود. این بررسیها به سنتز داروهای خوابآور قویای انجامید که از اسیدهای باربیتوریک[۱۰] (باربیتوراتها[۱۱]) مشتق شدهاند. فیشر در حومۀ بُن[۱۲] زاده شد و در آنجا، استراسبورگ، و مونیخ درس خواند. در ارلانگن[۱۳] (۱۸۸۲ـ ۱۸۸۵)، وورتسبورگ[۱۴] (۱۸۸۵ـ۱۸۹۲)، و برلین (از ۱۸۹۲) استاد بود. در ۱۸۸۴، ضمن بررسی قندها واکنش مهمی را کشف کرد. با ادامۀ کار، ساختار گلوکز[۱۵]، فروکتوز[۱۶]، مانوز[۱۷]، و گروهی از قندهای معروف به هگزوز[۱۸] (شش قندیها) را تعیین کرد. فیشر تحقیق در زمینۀ شیمیِ پروتئین[۱۹]ها را از ۱۸۹۹ آغاز کرد. آمینواسیدهای اورنیتین[۲۰] (۴،۱ـدیآمینوپنتانوئیک اسید[۲۱]) را در ۱۹۰۱، سرین[۲۲] (۱ـ هیدروکسی ۲ـ آمینوبوتانوئیک اسید[۲۳]) را در ۱۹۰۲، و سیستین[۲۴] را، که حاوی گوگرد[۲۵] است، در ۱۹۰۸ سنتز کرد. سپس، از ترکیب آمینواسیدها[۲۶] با هم پلیپپتیدها[۲۷] را بهدست آورد.
- ↑ synthetic sugars
- ↑ carbohydrates
- ↑ peptides
- ↑ sugar
- ↑ purine compounds
- ↑ uric acid
- ↑ caffeine
- ↑ purine
- ↑ nucleotide
- ↑ barbituric acids
- ↑ barbiturates
- ↑ Bonn
- ↑ Erlangen
- ↑ Würzburg
- ↑ glucose
- ↑ fructose
- ↑ mannose
- ↑ hexoses
- ↑ protein
- ↑ amino acids ornithine
- ↑ diaminopentanoic acid
- ↑ serine
- ↑ hydroxy-2 aminobutanoic acid
- ↑ cystine
- ↑ sulphur
- ↑ amino acids
- ↑ polypeptides