دانیگال
دانیگال (Donegal)
| دانیگال | |
|---|---|
| کشور | ایرلند |
| نام لاتین | Donegal |
| جمعیت | 167,084 نفر (2022) |
| موقعیت | شمال غربی جمهوری ایرلند |
| مرکز | لیفورد |
| مساحت | 4,860 کیلومتر مربع |
| شهرهای مهم | بَلیشنن، لیفورد |
| ارتفاع متوسط | ۷۵۲ متر (بلندترین کوه دانیگال) |
| تولیدات و صنایع مهم | کشت سیبزمینی، جو دوسر و جو؛ پرورش گاو و گوسفند، تولید پارچههای نخی و پشمی و قالی؛ گردشگری |
بخشی[۱] کوهستانی در شمال غربی جمهوری ایرلند[۲]. از سه طرف به اقیانوس اطلس محدود شده است و با بخشهای لانْدِندری[۳]، تیرون[۴] و فِرْمَنِه[۵] (ایرلند شمالی)، و لیتریم[۶] (جمهوری ایرلند) مرز مشترک دارد. 4,860 کیلومتر مربع مساحت و 167,084 نفر جمعیت دارد (2022). مرکزش لیفورد[۷] است. بزرگترین شهر این بخش بَلیشنن[۸] است و بازارشهر[۹] و بندر دانیگال در رأس خلیج دانیگال[۱۰] در جنوب غربی قرار دارد. شرایط نامساعد اقلیمی دانیگال بخش عمدۀ آن را به سرزمینی بایر تبدیل کرده، اما خاک منطقه در بعضی نقاط برای کشت سیبزمینی، جو دوسر و جو مناسب است. فعالیتهای تجاری آن عبارتاند از پرورش گاو و گوسفند، تولید پارچههای نخی و پشمی و قالی. گردشگری آن نیز اهمیت بسیار دارد؛ مناظر طبیعی و آثار باستانشناختی و تاریخی، و قلعههای دانیگال و گلِنوِی[۱۱] و همچنین پارک ملی گِلنوِی[۱۲] از جاذبههای گردشگری این بخش بهشمار میروند. طرح برقابی رود اِرْن[۱۳] (۱۹۵۲)، ساخت دریاچۀ مصنوعی وسیع (به وسعت ۴۰۵ هکتار) و همچنین نیروگاه را در بلیشنن در پی داشت. دانیگال ناحیهای کوهستانی با مناظر طبیعی تماشایی است و از لحاظ زمینشناسی ادامۀ بلندیهای اسکاتلند[۱۴] بهشمار میرود. خط ساحلی[۱۵] آن نامنظم است و شبهجزیره[۱۶]هایی با صخرههای بلند در شمال منطقه وجود دارد. نزدیک ساحل[۱۷] جزایر فراوان دیده میشود. بلندترین کوه دانیگال، ۷۵۲ متر ارتفاع دارد. دانیگال دارای آثار زیادی از عصر مفرغ[۱۸] و اوایل دورۀ مسیحیت، و همچنین استحکامات قدیمی است. مهمترین آنها قلعۀ سنگی مدور، متعلق به حدود ۱۷۰۰پم است که برای پادشاهان آلستر[۱۹] ساخته شد.