لیایونینگ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لیائونینگ (Liaoning)

لیایونینگ
نام فارسی لیایونینگ
نام لاتین Liaoning
کشور چین
موقعیت  شمال شرقی چین
مرکز شنیانگ
شهرهای مهم آنشان، فوشون، لیایویانگ و دالیان
جمعیت ۴۱,۱۶۰,۰۰۰ نفر (۱۹۹۶)
مساحت(کیلومتر مربع) ۱۵۱هزار
تولیدات و صنایع مهم زغال سنگ، آهن، نمک، و نفت

استانی در شمال شرقی چین، با ۱۵۱هزار کیلومتر مربع مساحت، و ۴۱,۱۶۰,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). از شرق به جیلین[۱]، از جنوب شرقی به کرۀ شمالی، از جنوب به خلیج کره[۲] و خلیج لیائودونگ[۳]، از جنوب غربی به هبی[۴]، و از شمال غربی به مغولستان داخلی[۵] محدود است. مرکزش شنیانگ[۶] است و سایر شهرهای مهم آن عبارت‌اند از آنشان[۷]، فوشون[۸]، لیائویانگ[۹]، و دالیان[۱۰] (بندر). استان مزبور جلگۀ دونگبی[۱۱] (جلگۀ منچوری[۱۲]) و علفزارهای فلات مغولستان[۱۳] را دربر دارد و از صنعتی‌ترین مناطق چین به‌شمار می‌رود، صنایع و تولیدات آن شامل زغال‌سنگ، آهن، نمک، و نفت است. ژاپن بین ۱۹۰۵ و ۱۹۴۵ شهر را توسعه داد و این رشد شبه‌جزیرۀ لیائودونگ[۱۴] را نیز دربرگرفت ـ که بندرهای آن به تصرف روس‌ها درآمده بودند.

آب و هوا. لیائونینگ دارای تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد است. گرم‌ترین بخش این استان در ساحل جنوبی آن قرار دارد. تقریباً دوسوم ریزش‌جوی[۱۵] سالانۀ لیائونینگ در تابستان صورت می‌گیرد؛ میانگین آن بین ۱۲۰۰ میلی‌متر در شبه‌جزیرۀ لیائودونگ و ۴۰۰ میلی‌متر در غرب استان متغیّر است.

 


  1. Jilin
  2. Korea Bay
  3. Gulf of Liaodong
  4. Hebei
  5. Inner Mongolia
  6. Shenyang
  7. Anshan
  8. Fushun
  9. Liaoyang
  10. Dalian
  11. Dongbei Plain
  12. Manchurian Plain
  13. Mongolian Plateau
  14. Liaodong Peninsula
  15. precipitation