آنتی بیوتیک
آنتیبیوتیک (antibiotic)
دارویی برای نابودکردن و یا جلوگیری از رشد باکتری[۱]ها و قارچ[۲]ها. این دارو از موجودات زندهای نظیر قارچها و باکتریها به دست میآید که همین ویژگی آن را از میکروبکشهای مصنوعی متمایز میکند. پنیسیلین[۳] نخستین آنتیبیوتیکی بود که در ۱۹۴۱م متداول شد و اندکی پس از آن کلرآمْفِنیکُل[۴]، سِفالوسپورین[۵]، اریترومایسین[۶]، تتراسیکلین[۷] و آمینوگلیکوزید[۸] نیز به آن پیوستند. در ۱۹۸۹م مجموعهای از آنتیبیوتیکهای چندمنظوره، پدید آمدند که نخستین آنها سیپروفلوکساسین بود. هر آنتیبیوتیک و هر گروه از آنتیبیوتیکها به شیوهای متفاوت عمل میکنند و علیه یک عامل بیماریزای خاص یا طیف گستردهای از عوامل بیماریزا مؤثر واقع میشوند. پس از آنکه عوارض جانبی آنتیبیوتیکها همچون مسمومیتزایی، حساسیت و مقاومت باکتریها بهتر شناخته شد، در استفاده از آنها دقت بیشتری به عمل میآید. باکتریها در برابر مصرف مکرر یا ناکافی آنتیبیوتیکها مقاومت میکنند؛ بنابراین برای غلبه بر آنها، پیوسته آنتیبیوتیکهای پیشرفته مورد نیاز است.