آوج، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Avaj|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=قزوین|شهرستان=|بخش=مرکزی و آبگرم|موقعیت=نواحی جنوب غربی استان قزوین|جمعیت=43,798نفر (1395ش)|نوع اقلیم=نواحی کوهستانی: سرد و نسبتاً مرطوب؛ دشت‌ها: معتدل و نیمه‌خشک|ارتفاع از سطح دریا=متوسط ارتفاع 2200متر|تولیدات و صنایع مهم=محصولات کشاورزی: گردو و انگور و غلات|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=شهرهای آوج و آبگرم}} | |||
آوج، شهرستان (County) Avaj | آوج، شهرستان (County) Avaj | ||
[[پرونده:2042170255.jpg|بندانگشتی|تقسیمات شهرستان آوج]] | |||
[[پرونده:2042170255- 2.jpg|بندانگشتی|کاروانسرای شاه‌عباسی در مرکز شهر آوج]] | |||
[[پرونده:2042170255- 3.jpg|بندانگشتی|امامزاده علاءالدین، 30کیلومتری شهر آوج در روستای «امامزاده علاءالدین»]] | |||
واقع در [[قزوین، استان|استان قزوین]]، مشتمل بر بخش‌های مرکزی و آبگرم، با مرکزیت اداری [[آوج، شهر|شهر آوج]]. این شهرستان در سال 1391ش با جدا شدن از [[بویین زهرا، شهرستان|شهرستان بویین زهرا]] به شهرستان ارتقاء یافته است. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت آوج 43,798 نفر است. این شهرستان که در نواحی جنوب غربی استان قزوین واقع است، شامل پنج دهستان به نام‌های حصار ولیعصر، خرقان غربی، خرقان شرقی، کلنجین و آبگرم و دو شهرِ آوج و آبگرم می‌شود. از شمال با [[تاکستان، شهرستان|شهرستان تاکستان]]، از شرق با شهرستان بویین زهرا، از غرب با [[زنجان، استان|استان زنجان]] و از سمت جنوب با استان‌های [[همدان، استان|همدان]] و [[مرکزی، استان|مرکزی]] محدود می‌شود. | |||
محدودۀ کنونی شهرستان، بخشی از منطقۀ تاریخی [[خرقان]] بزرگ است که در تقسیمات کشوری دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و پس از آن بین استان‌های تهران، قزوین، زنجان و همدان تقسیم شده است. این منطقه از دیرباز به دلیل آب و هوای ییلاقی و حاصلخیز بودن خاکش و خاصه قرار داشتن در مسیر شاهراه‌های مهم کشور و پایتخت حکومت‌های گوناگون ([[ری، شهر|ری]]، همدان، [[تبریز، شهر|تبریز]]، قزوین، [[تهران، شهر|تهران]]، [[شیراز، شهر|شیراز]] و [[اصفهان، شهر|اصفهان]])، ناحیه‌ای پررونق و پرجمعیت بوده است. | |||
شهرستان آوج با متوسط ارتفاع حدود 2200 متر، از نظر اقلیمی در نواحی کوهستانی آب و هوای سرد و نسبتاً مرطوب و در دشت‌ها معتدل و نیمه‌خشک است. هردو ناحیۀ این شهرستان، با وجود بارندگی زیر متوسط منطقه، از نظر [[کشاورزی]] و باغداری حاصلخیز و پرثمر است. مهم‌ترین محصولات باغی و کشاورزی آوج عبارتند از: [[گردو]]، انگور، [[سیب]]، [[هلو]]، [[زردآلو]]، [[بادام]]، [[گندم]] و [[غلات (گیاهان)|غلات]]، و انواع [[آلو]]. علاوه بر این، تولید محصولات جالیزی باکیفیت نیز در دشت‌های این شهرستان رونق زیادی دارد. علاوه بر مناظر و تفرجگاه‌های تفریحی زیاد، در سطح شهرستان آوج آثار و مناطق تاریخی و مذهبی زیادی وجود دارد که از آن جمله‌اند: [[برج های خرقان|برج‌های دوگانۀ خرقان]]، کاروانسرای شاه‌عباسی آوج، امامزاده‌های روستای کلنجین، امامزاده اسماعیل خروس‌دره و امامزاده علاءالدین. زبان مردم این شهرستان ترکی آذربایجانی و شغل غالب آن‌ها کشاورزی و دامداری است. | |||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:قزوین]] | [[رده:قزوین]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۴
| آوج، شهرستان | |
|---|---|
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| استان | قزوین |
| بخش | مرکزی و آبگرم |
| جمعیت | 43,798نفر (1395ش) |
| موقعیت | نواحی جنوب غربی استان قزوین |
| نوع اقلیم | نواحی کوهستانی: سرد و نسبتاً مرطوب؛ دشت‌ها: معتدل و نیمه‌خشک |
| ارتفاع از سطح دریا | متوسط ارتفاع 2200متر |
| تولیدات و صنایع مهم | محصولات کشاورزی: گردو و انگور و غلات |
| نام لاتین | Avaj |
| شهر ها و آبادی های مهم | شهرهای آوج و آبگرم |
آوج، شهرستان (County) Avaj
واقع در استان قزوین، مشتمل بر بخش‌های مرکزی و آبگرم، با مرکزیت اداری شهر آوج. این شهرستان در سال 1391ش با جدا شدن از شهرستان بویین زهرا به شهرستان ارتقاء یافته است. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت آوج 43,798 نفر است. این شهرستان که در نواحی جنوب غربی استان قزوین واقع است، شامل پنج دهستان به نام‌های حصار ولیعصر، خرقان غربی، خرقان شرقی، کلنجین و آبگرم و دو شهرِ آوج و آبگرم می‌شود. از شمال با شهرستان تاکستان، از شرق با شهرستان بویین زهرا، از غرب با استان زنجان و از سمت جنوب با استان‌های همدان و مرکزی محدود می‌شود.
محدودۀ کنونی شهرستان، بخشی از منطقۀ تاریخی خرقان بزرگ است که در تقسیمات کشوری دورۀ قاجار و پس از آن بین استان‌های تهران، قزوین، زنجان و همدان تقسیم شده است. این منطقه از دیرباز به دلیل آب و هوای ییلاقی و حاصلخیز بودن خاکش و خاصه قرار داشتن در مسیر شاهراه‌های مهم کشور و پایتخت حکومت‌های گوناگون (ری، همدان، تبریز، قزوین، تهران، شیراز و اصفهان)، ناحیه‌ای پررونق و پرجمعیت بوده است.
شهرستان آوج با متوسط ارتفاع حدود 2200 متر، از نظر اقلیمی در نواحی کوهستانی آب و هوای سرد و نسبتاً مرطوب و در دشت‌ها معتدل و نیمه‌خشک است. هردو ناحیۀ این شهرستان، با وجود بارندگی زیر متوسط منطقه، از نظر کشاورزی و باغداری حاصلخیز و پرثمر است. مهم‌ترین محصولات باغی و کشاورزی آوج عبارتند از: گردو، انگور، سیب، هلو، زردآلو، بادام، گندم و غلات، و انواع آلو. علاوه بر این، تولید محصولات جالیزی باکیفیت نیز در دشت‌های این شهرستان رونق زیادی دارد. علاوه بر مناظر و تفرجگاه‌های تفریحی زیاد، در سطح شهرستان آوج آثار و مناطق تاریخی و مذهبی زیادی وجود دارد که از آن جمله‌اند: برج‌های دوگانۀ خرقان، کاروانسرای شاه‌عباسی آوج، امامزاده‌های روستای کلنجین، امامزاده اسماعیل خروس‌دره و امامزاده علاءالدین. زبان مردم این شهرستان ترکی آذربایجانی و شغل غالب آن‌ها کشاورزی و دامداری است.