آسام: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:10120400-1.jpg|بندانگشتی|رنگ غار (Rang Ghar)، غرفه ورزشی سلطنتی در زمان پادشاهی آهوم (Ahom kings)، سه کیلومتری مرکز شهر سیواساگار، آسام]][[پرونده:10120400.jpg|بندانگشتی|کاخ گارگان (Garhgaon)، 13 کیلومتری شرق شهر سیواساگر کنونی، آسام ]] | [[پرونده:10120400-1.jpg|بندانگشتی|رنگ غار (Rang Ghar)، غرفه ورزشی سلطنتی در زمان پادشاهی آهوم (Ahom kings)، سه کیلومتری مرکز شهر سیواساگار، آسام]][[پرونده:10120400.jpg|بندانگشتی|کاخ گارگان (Garhgaon)، 13 کیلومتری شرق شهر سیواساگر کنونی، آسام ]] | ||
آسام (Assam)<br /> ایالتی در شمال شرقی [[هند]]، با | آسام (Assam)<br /> ایالتی در شمال شرقی [[هند]]، با 78,438 کیلومتر مربع مساحت و 36,493,000 نفر جمعیت (2025). جمعیت آن شامل ۱۲میلیون نفر آسامی<ref>Assamese</ref> ([[هندو]])، ۵میلیون نفر بنگالی (که اغلب مهاجران مسلمان از [[بنگلادش|بنگلادش]]<nowiki/>اند)، نپالی، و ۲میلیون نفر بومی (با مذاهب مسیحی و سنتی) است. آسامی زبان رسمی آن است. بلندترین نقطه آن در ارتفاع 1,960 متری از سطح دریا قرار دارد. نیمی از [[نفت]] هند در این ایالت تولید میشود؛ تولید [[زغال سنگ]]، مواد پتروشیمی، [[کاغذ]]، و [[سیمان]] دیگر صنایع مهم آن را تشکیل میدهند. آسام همچنین نیمی از [[چای]] هند را تولید میکند. شهرهای مهم آن عبارتاند از [[گوواهاتی]]<ref>Guwahati</ref>، دیبروگر<ref>Dibrugarh</ref>، سیلچر<ref>Silchar</ref>، و دیسپور<ref>Dispur</ref> که مرکز آسام است و یکی از حومههای گوواهاتی نیز بهشمار میرود. آسام از ۱۰۰۰پم، با ورود مهاجرانی از [[چین]] و [[میانمار]]<ref>Myanmar</ref> (برمه) منطقهای پر رونق بود. پس از هجوم برمهای<ref>Burmese</ref>ها در ۱۸۲۶م [[بریتانیای کبیر|بریتانیا]] این منطقه را تصرف و در ۱۸۷۴م آن را به استانی مجزا تبدیل کرد؛ به استثنای بخش عمدۀ قسمت مسلماننشین [[سیلهت]]<ref>Silhet</ref>، که در ۱۹۴۷م به [[پاکستان]] واگذار گردید، آسام به دومینیون هند<ref>Dominion of India</ref> ضمیمه شد.<br /> | ||
---- | ---- | ||
[[Category:جغرافیای آسیا]] [[Category:جغرافیای انسانی هند]] | [[Category:جغرافیای آسیا]] [[Category:جغرافیای انسانی هند]] | ||
نسخهٔ ۸ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۰
آسام (Assam)
ایالتی در شمال شرقی هند، با 78,438 کیلومتر مربع مساحت و 36,493,000 نفر جمعیت (2025). جمعیت آن شامل ۱۲میلیون نفر آسامی[۱] (هندو)، ۵میلیون نفر بنگالی (که اغلب مهاجران مسلمان از بنگلادشاند)، نپالی، و ۲میلیون نفر بومی (با مذاهب مسیحی و سنتی) است. آسامی زبان رسمی آن است. بلندترین نقطه آن در ارتفاع 1,960 متری از سطح دریا قرار دارد. نیمی از نفت هند در این ایالت تولید میشود؛ تولید زغال سنگ، مواد پتروشیمی، کاغذ، و سیمان دیگر صنایع مهم آن را تشکیل میدهند. آسام همچنین نیمی از چای هند را تولید میکند. شهرهای مهم آن عبارتاند از گوواهاتی[۲]، دیبروگر[۳]، سیلچر[۴]، و دیسپور[۵] که مرکز آسام است و یکی از حومههای گوواهاتی نیز بهشمار میرود. آسام از ۱۰۰۰پم، با ورود مهاجرانی از چین و میانمار[۶] (برمه) منطقهای پر رونق بود. پس از هجوم برمهای[۷]ها در ۱۸۲۶م بریتانیا این منطقه را تصرف و در ۱۸۷۴م آن را به استانی مجزا تبدیل کرد؛ به استثنای بخش عمدۀ قسمت مسلماننشین سیلهت[۸]، که در ۱۹۴۷م به پاکستان واگذار گردید، آسام به دومینیون هند[۹] ضمیمه شد.