احنف بن قیس (بصره ۳ق ـ کوفه ۷۲ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَحْنَف بن قیس (بصره ۳ق ـ کوفه ۷۲ق)<br> | اَحْنَف بن قیس (بصره ۳ق ـ کوفه ۷۲ق)<br> | ||
<p>از تابعین و فاتحین بزرگ اسلام. از جوانی شیخ بنی تمیم بود. در دورۀ خلافت عمر همراه با سران قبیله به [[مدینه]] آمد و مسلمان شد و همۀ بنی تمیم نیز اسلام آوردند. در عهد [[عثمان]] در سپاه ابوموسی در فتوحات [[عراق]] و [[خراسان]] و [[ماوراءالنهر]] شرکت فعال داشت و بعد در سپاه عبدالله بن عامر قهستان، [[هرات، شهر (افغانستان)|هرات]]، [[مرو، شهر|مرو]]، [[مروالرود]]، و [[بلخ]] را فتح کرد. وی در دوران خلافت [[امام علی|علی]] (ع) به [[بصره]] بازگشت. در ۳۶ق که سپاه [[ | <p>از تابعین و فاتحین بزرگ اسلام. از جوانی شیخ بنی تمیم بود. در دورۀ خلافت عمر همراه با سران قبیله به [[مدینه]] آمد و مسلمان شد و همۀ بنی تمیم نیز اسلام آوردند. در عهد [[عثمان]] در سپاه ابوموسی در فتوحات [[عراق]] و [[خراسان]] و [[ماوراءالنهر]] شرکت فعال داشت و بعد در سپاه عبدالله بن عامر قهستان، [[هرات، شهر (افغانستان)|هرات]]، [[مرو، شهر|مرو]]، [[مروالرود]]، و [[بلخ]] را فتح کرد. وی در دوران خلافت [[امام علی|علی]] (ع) به [[بصره]] بازگشت. در ۳۶ق که سپاه [[طلحة بن عبیدالله تیمی|طلحه]] و [[زبیر بن عوام|زبیر]] همراه با عایشه به قصد جنگ با حضرت علی (ع) به عراق آمدند، با قوم خود در این جنگ ([[جمل، واقعه|جمل]]) شرکت نکرد. در جنگ [[صفین، واقعه|صفین]] (۳۷ق) در لشکر امام (ع) با [[معاویه اول|معاویه]] جنگید. در ۵۶ق معاویه از احنف دعوت کرد تا برای جانشینی یزید با وی بیعت کند، ولی او نپذیرفت و به معاویه سخنان درشت گفت. احنف در حلم و حوصله یگانۀ روزگار خود بود.</p> | ||
<br><!--11140000--> | <br><!--11140000--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:تاریخ اسلام – دورۀ خلفای راشدین و صدر اسلام]] | [[رده:تاریخ اسلام – دورۀ خلفای راشدین و صدر اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۸
اَحْنَف بن قیس (بصره ۳ق ـ کوفه ۷۲ق)
از تابعین و فاتحین بزرگ اسلام. از جوانی شیخ بنی تمیم بود. در دورۀ خلافت عمر همراه با سران قبیله به مدینه آمد و مسلمان شد و همۀ بنی تمیم نیز اسلام آوردند. در عهد عثمان در سپاه ابوموسی در فتوحات عراق و خراسان و ماوراءالنهر شرکت فعال داشت و بعد در سپاه عبدالله بن عامر قهستان، هرات، مرو، مروالرود، و بلخ را فتح کرد. وی در دوران خلافت علی (ع) به بصره بازگشت. در ۳۶ق که سپاه طلحه و زبیر همراه با عایشه به قصد جنگ با حضرت علی (ع) به عراق آمدند، با قوم خود در این جنگ (جمل) شرکت نکرد. در جنگ صفین (۳۷ق) در لشکر امام (ع) با معاویه جنگید. در ۵۶ق معاویه از احنف دعوت کرد تا برای جانشینی یزید با وی بیعت کند، ولی او نپذیرفت و به معاویه سخنان درشت گفت. احنف در حلم و حوصله یگانۀ روزگار خود بود.