بندر بوشهر، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۱: خط ۱۱:
| نوع اقلیم = گرمِ مرطوب
| نوع اقلیم = گرمِ مرطوب
| ارتفاع از سطح دریا =  
| ارتفاع از سطح دریا =  
| تولیدات و صنایع مهم = فرآورده‌های کشاورزی: غلات و خرما - فعالیت‌های صنعتی: شیلات، کشتی‌سازی، تأسیسات نفتی و مصالح ساختمانی
| تولیدات و صنایع مهم = مهم‌ترین فرآوردۀ کشاورزی: خرما - فعالیت‌های صنعتی: شیلات، کشتی‌سازی، تأسیسات نفتی و مصالح ساختمانی
| برخی بناهای مهم =  
| برخی بناهای مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم = خارک، چغادک، کره‌بند، احمدی، ریشهر، و بندرگاه
| شهر ها و آبادی های مهم = خارک، چغادک، کره‌بند، احمدی، ریشهر، و بندرگاه
}}بندر بوشهر، شهرستان
}}بندر بوشهر، شهرستان
[[پرونده:12334200.jpg|بندانگشتی|تقسیمات شهرستان بوشهر]]
واقع در مرکز [[بوشهر، استان|استان بوشهر]]، مشتمل بر بخش مرکزی، بخش خارک و بخش چغادک، با مرکزیت اداری [[بندر بوشهر، شهر|شهر بندر بوشهر]]. بوشهر دارای چهار شهر با نام‌های بوشهر، عالی‌شهر، [[چغادک]] و [[خارک، شهر|خارک]] و چهار دهستان است. از شمال به شهرستان گناوه، از شرق به شهرستان دشتستان، از جنوب شرقی به [[تنگستان، شهرستان|شهرستان تنگستان]]، و از جنوب و غرب به [[خلیج فارس]] محدود است. به غیر از جزیرۀ خارک، که از تپه‌ماهورهایی با ارتفاع حداکثر ۵۰متر تشکیل شده، اراضی درون‌بومی آن را جلگۀ ساحلی همواری فراگرفته است. رودخانۀ هلّه، که آن را از شهرستان گناوه جدا می‌کند، و خشک‌رود اهرم زهاب‌های این شهرستان را تشکیل می‌دهند.


واقع در مرکز استان بوشهر، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش خارک، با مرکزیت اداری شهر بندر بوشهر. از شمال به شهرستان گناوه، از شرق به شهرستان دشتستان، از جنوب شرقی به شهرستان تنگستان، و از جنوب و غرب به خلیج فارس محدود است. به غیر از جزیرۀ خارک، که از تپه‌ماهورهایی با ارتفاع حداکثر ۵۰ متر تشکیل شده، اراضی درون‌بومی آن را جلگۀ ساحلی همواری فراگرفته است. رودخانۀ هلّه، که آن را از شهرستان گناوه جدا می‌کند، و خشک‌رود اهرم زهاب‌های این شهرستان را تشکیل می‌دهند. اقلیم شهرستان بوشهر گرمِ مرطوب، از نظر بارندگی جز‌ء نواحی خشک، و جمعیت آن ۲98,594نفر است (۱۳9۵ش). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از خارک، چغادک، کره‌بند، احمدی، ریشهر، و بندرگاه. راه‌های بوشهر به شیراز، بندر لنگه، و بندر کنگان خطوط ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. غلات و خرما از عمده‌ترین محصولات کشاورزی، و شیلات، کشتی‌سازی، تأسیسات نفتی و مصالح ساختمانی بخشی از فعالیت‌های صنعتی آن است. جزایر عباسک، خارک، و خارکو جزئی از این شهرستان محسوب می‌شوند.
اقلیم شهرستان بوشهر گرمِ مرطوب، از نظر بارندگی جز‌ء نواحی خشک، و جمعیت آن ۲98,594نفر است (۱۳9۵ش). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از خارک، چغادک، کره‌بند، احمدی، ریشهر، و بندرگاه. راه‌های بوشهر به [[شیراز، شهر|شیراز]]، [[بندر لنگه، شهر|بندر لنگه]]، و [[بندر کنگان]] خطوط ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. خرما عمده‌ترین محصول کشاورزی، و شیلات، کشتی‌سازی، تأسیسات نفتی و مصالح ساختمانی بخشی از فعالیت‌های صنعتی آن است. جزایر عباسک، خارک، فارسی و خارکو جزئی از این شهرستان محسوب می‌شوند.
 
----<br/> <!--12334200-->
<br/> <!--12334200-->


[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:بوشهر]]
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:بوشهر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۴

بندر بوشهر، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان بوشهر
بخش مرکزی و خارک
جمعیت ۲98,594نفر (1395ش)
موقعیت جنوب شهرستان گناوه، غرب شهرستان دشتستان، شمال غربی شهرستان تنگستان، و شمال و شرق خلیج فارس
نوع اقلیم گرمِ مرطوب
تولیدات و صنایع مهم مهم‌ترین فرآوردۀ کشاورزی: خرما - فعالیت‌های صنعتی: شیلات، کشتی‌سازی، تأسیسات نفتی و مصالح ساختمانی
شهر ها و آبادی های مهم خارک، چغادک، کره‌بند، احمدی، ریشهر، و بندرگاه

بندر بوشهر، شهرستان

تقسیمات شهرستان بوشهر

واقع در مرکز استان بوشهر، مشتمل بر بخش مرکزی، بخش خارک و بخش چغادک، با مرکزیت اداری شهر بندر بوشهر. بوشهر دارای چهار شهر با نام‌های بوشهر، عالی‌شهر، چغادک و خارک و چهار دهستان است. از شمال به شهرستان گناوه، از شرق به شهرستان دشتستان، از جنوب شرقی به شهرستان تنگستان، و از جنوب و غرب به خلیج فارس محدود است. به غیر از جزیرۀ خارک، که از تپه‌ماهورهایی با ارتفاع حداکثر ۵۰متر تشکیل شده، اراضی درون‌بومی آن را جلگۀ ساحلی همواری فراگرفته است. رودخانۀ هلّه، که آن را از شهرستان گناوه جدا می‌کند، و خشک‌رود اهرم زهاب‌های این شهرستان را تشکیل می‌دهند.

اقلیم شهرستان بوشهر گرمِ مرطوب، از نظر بارندگی جز‌ء نواحی خشک، و جمعیت آن ۲98,594نفر است (۱۳9۵ش). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از خارک، چغادک، کره‌بند، احمدی، ریشهر، و بندرگاه. راه‌های بوشهر به شیراز، بندر لنگه، و بندر کنگان خطوط ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. خرما عمده‌ترین محصول کشاورزی، و شیلات، کشتی‌سازی، تأسیسات نفتی و مصالح ساختمانی بخشی از فعالیت‌های صنعتی آن است. جزایر عباسک، خارک، فارسی و خارکو جزئی از این شهرستان محسوب می‌شوند.