اوش، شهر (قرقیزستان): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:11628100.jpg|thumb|تنديس لنين، اوش]] | [[File:11628100.jpg|thumb|تنديس لنين، اوش]] | ||
(یا: اوچ) شهر و مرکز [[اوش، استان (قرقیزستان)|استان اوش]]، واقع در جنوب غربی [[قرقیزستان]]<ref>Kyrgyzstan</ref>، در منتهیالیه شرقی [[فرغانه، دره|درّۀ فَرغانه]]<ref>Fergana Valley </ref>، در ۵۰کیلومتری جنوب شرقی [[اندیجان، شهر|اندیجان]]<ref>Andijan</ref> در [[ازبکستان]]؛ ۲۲۵,۶۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). دومین شهر بزرگ قرقیزستان است، با وجود این، اقلیت بزرگ [[ازبک|اُزبَک]] در آن بهسر میبرند. بزرگترین کارخانۀ نسّاجی [[آسیای مرکزی]] در این شهر قرار دارد؛ علاوهبر آن، دارای کارخانههای پنبهپاککنی، پشمبافی و ابریشمبافی است. در تقاطع بزرگراه مهمی موسوم به [[پامیر]]<ref>Pamir</ref> واقع شده است که اوش را به [[تاجیکستان|تاجیکِستان]] وصل میکند. معادن زغالسنگ، روی، و سرب نزدیک آن قرار دارند. اوش از قدیمیترین شهرهای آسیای مرکزی بهشمار میرود و قدمت آن به حدود قرن ۵پم بازمیگردد. مدتها چهارراه و بازار اصلی راه [[جاده ابریشم|جادۀ ابریشم]] بود. [[مغول | (یا: اوچ) شهر و مرکز [[اوش، استان (قرقیزستان)|استان اوش]]، واقع در جنوب غربی [[قرقیزستان]]<ref>Kyrgyzstan</ref>، در منتهیالیه شرقی [[فرغانه، دره|درّۀ فَرغانه]]<ref>Fergana Valley </ref>، در ۵۰کیلومتری جنوب شرقی [[اندیجان، شهر|اندیجان]]<ref>Andijan</ref> در [[ازبکستان]]؛ ۲۲۵,۶۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). دومین شهر بزرگ قرقیزستان است، با وجود این، اقلیت بزرگ [[ازبک|اُزبَک]] در آن بهسر میبرند. بزرگترین کارخانۀ نسّاجی [[آسیای مرکزی]] در این شهر قرار دارد؛ علاوهبر آن، دارای کارخانههای پنبهپاککنی، پشمبافی و ابریشمبافی است. در تقاطع بزرگراه مهمی موسوم به [[پامیر]]<ref>Pamir</ref> واقع شده است که اوش را به [[تاجیکستان|تاجیکِستان]] وصل میکند. معادن زغالسنگ، روی، و سرب نزدیک آن قرار دارند. اوش از قدیمیترین شهرهای آسیای مرکزی بهشمار میرود و قدمت آن به حدود قرن ۵پم بازمیگردد. مدتها چهارراه و بازار اصلی راه [[جاده ابریشم|جادۀ ابریشم]] بود. [[مغول|مغول]]<nowiki/>ها در قرن ۱۳م آن را غارت کردند. | ||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۵
اوش، شهر (قرقیزستان)
(یا: اوچ) شهر و مرکز استان اوش، واقع در جنوب غربی قرقیزستان[۱]، در منتهیالیه شرقی درّۀ فَرغانه[۲]، در ۵۰کیلومتری جنوب شرقی اندیجان[۳] در ازبکستان؛ ۲۲۵,۶۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). دومین شهر بزرگ قرقیزستان است، با وجود این، اقلیت بزرگ اُزبَک در آن بهسر میبرند. بزرگترین کارخانۀ نسّاجی آسیای مرکزی در این شهر قرار دارد؛ علاوهبر آن، دارای کارخانههای پنبهپاککنی، پشمبافی و ابریشمبافی است. در تقاطع بزرگراه مهمی موسوم به پامیر[۴] واقع شده است که اوش را به تاجیکِستان وصل میکند. معادن زغالسنگ، روی، و سرب نزدیک آن قرار دارند. اوش از قدیمیترین شهرهای آسیای مرکزی بهشمار میرود و قدمت آن به حدود قرن ۵پم بازمیگردد. مدتها چهارراه و بازار اصلی راه جادۀ ابریشم بود. مغولها در قرن ۱۳م آن را غارت کردند.