تریست، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

[[File:14144100-1.jpg|thumb|عمارت شهرداری شهر تریست]](به ایتالیایی: تریسته؛ با نام باستانی ترگسته) بندری در فریولی‌ـ‌ونتسیا جولیا<ref>Friuli-Venezia Giulia</ref>، بر ساحل دریای آدریاتیک<ref>Aderiatic Sea</ref>، مقابل ونیز، با 204,338 نفر جمعیت (2018) و 84.49 کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع 2 متری از سطح دریا واقع شده است. اقلیت بزرگی از اسلوونی‌ها بخشی از جمعیت آن را تشکیل می‌دهد. بزرگ‌ترین بندر آدریاتیک، به طول ۱۳ کیلومتر، در امتداد خلیج تریست<ref>Gulf of Trieste</ref> است. تعمیرگاه‌های بزرگ کشتی و خط لولۀ نفت به پالایشگاه‌های آلمان و اتریش در این بندر واقع شده‌اند. سایر صنایع آن عبارت‌اند از تولید ماشین‌آلات، پارچه، مواد غذایی، و رنگ. این شهر همچنین مرکز کشتی‌رانی و خدمات بیمۀ دریایی است. تریست از ۱۷۱۹ بندر آزاد بود و در قرن ۱۹ به‌منزلۀ راه اصلی برای اتریش توسعه یافت. بناهای مهم آن عبارت‌اند از کلیسای جامع از قرن ۱۴م؛ قلعه‌ای متعلق به قرن ۱۶، که در ۱۹۳۶ بازسازی شد؛ و بقایایی از آثار رومی. در ۱۷۸پ‌م رومی‌ها در این بندر مستقر شدند؛ در قرن ۱م به بندری پررونق تبدیل شد. پس از رومی‌ها، اوستروگوت<ref>Ostrogoth </ref>ها، بیزانسی<ref>Byzantin </ref>ها، و لومبارد<ref>Lombard </ref>ها بر شهر مسلط شدند؛ شهر مزبور سرانجام بخشی از امپراتوری شارلمانی<ref>Charlemagne </ref> شد. در قرون ۱۳ و ۱۴م ونیزی‌ها آن را اشغال کردند و سرانجام در ۱۳۸۲م خراج‌گذار اتریش شد. در پایان جنگ جهانی دوم به اشغال نیروهای یوگسلاوی درآمد. در ۱۹۴۷، از شهر تریست و قسمتی از نوار ساحلی ایستریا<ref>Istria </ref>، سرزمینی به‌نام سرزمین آزاد تریست<ref>Trieste Frec Territory</ref>، تحت حمایت سازمان ملل متحد<ref>United Nations</ref>، تشکیل شد تا به ادعاهای متضاد ایتالیا و یوگسلاوی خاتمه داده شود. این سرزمین در سمت خشکی به یوگسلاوی محدود بود، به استثنای منتهی‌الیه شمال غربی که ۳ کیلومتر با ایتالیا مرز مشترک داشت. در ۱۹۵۴ شهر و اطراف آن به ایتالیا و نوار ساحلی به یوگسلاوی واگذار شد.