جنگ های ایران و روس

جنگ‌های ایران و روس (Iran and Russia wars)

شوال عنوان دو سلسله از جنگ‌هایی که بر سر گرجستان و قفقاز میان دو کشور ایران و روسیه درگرفت که به شکست ایران و انعقاد دو قرارداد معروف گلستان و ترکمنچای انجامید و متعاقب آن، ایران سرزمین قفقاز را به روسیه واگذار کرد. این جنگ‌ها به دو دوره تقسیم می‌شود: 1) دورۀ اول (1218ـ1228ق) با اعلام تحت‌الحمایگی هراکلیوس دوم، امیر گرجستان، و پرنس گرگین‌خان به دربار تزاری روس، امپراتور روس پاول اول و سپس پسرش الکساندر اول با اعزام سپاهی به فرماندهی سیسیانوف به اشغال شهرهای قفقاز پرداختند که برخی از حکّام ایرانی، با آن‌ها همکاری و شهرها را تسلیم سپاه روس کردند. فرماندهی سپاه ایران را عباس میرزا قاجار، ولیعهد برعهده داشت و فتحعلی‌شاه نیز خود دوبار از ارس گذشت و به کمک عباس میرزا شتافت. در نیمۀ جنگ، به درخواست شاه و ولیعهد، علمای بزرگ شیعۀ عراق و ایران فتاوی جهاد بر ضد روس‌ها اعلام کردند. در طی این مرحله از جنگ شکست و پیروزی از آن دو طرف بود. با آغاز حملۀ بزرگ ناپلئون به روسیه، انگلستان و روسیه اتحادی بر ضد ناپلئون تشکیل دادند و روسیه درصدد برآمد تا هرچه زودتر جنگ را با ایران پایان بخشد. از این‌رو، طی توافقی پنهانی، افسران انگلیس توپخانۀ ایران، نافرمانی و سپاه ایران را ترک کردند و همزمان سپاه روس نیز در محل اصلاندوز به سپاه عباس میرزا شبیخون زد که موجب عقب‌نشینی و پراکندگی و شکست سپاه ایران شد. سرانجام با وساطت سر ویلیام گور اوزلی، سفیر انگلیس در ایران، عهدنامۀ گلستان بین دو کشور با شتاب تمام به امضا رسید (9 شوال 1228ق).