آنتی بیوتیک
آنتیبیوتیک (antibiotic)
دارویی برای نابودکردن و یا جلوگیری از رشد باکتریها و قارچها. این دارو از موجودات زندهای نظیر قارچها و باکتریها به دست میآید که همین ویژگی آن را از میکروبکشهای مصنوعی متمایز میکند. پنیسیلین نخستین آنتیبیوتیکی بود که در ۱۹۴۱ متداول شد و اندکی پس از آن کلرآمْفِنیکُل[۱]، سِفالوسپورین[۲]، اریترومایسین، تتراسیکلین و آمینوگلیکوزید نیز به آن پیوستند. در ۱۹۸۹ مجموعهای از آنتیبیوتیکهای چندمنظوره، پدید آمدند که نخستین آنها سیپروفلوکساسین بود. هر آنتیبیوتیک و هر گروه از آنتیبیوتیکها به شیوهای متفاوت عمل میکنند و علیه یک عامل بیماریزای خاص یا طیف گستردهای از عوامل بیماریزا مؤثر واقع میشوند. پس از آنکه عوارض جانبی آنتیبیوتیکها همچون مسمومیتزایی، حساسیت و مقاومت باکتریها بهتر شناخته شد، در استفاده از آنها دقت بیشتری به عمل میآید. باکتریها در برابر مصرف مکرر یا ناکافی آنتیبیوتیکها مقاومت میکنند؛ بنابراین برای غلبه بر آنها، پیوسته آنتیبیوتیکهای پیشرفته مورد نیاز است.