سروستان
سروستان، شهر Sarvestan, city
سروستان | |
---|---|
کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
استان | فارس |
شهرستان | سروستان |
بخش | مرکزی |
جمعیت | 18,187نفر (1395ش) |
موقعیت | ۷۶کیلومتری شرق جنوبی شیراز، سر راه شیراز به فسا |
نوع اقلیم | معتدل و خشک |
ارتفاع از سطح دریا | ۱,۵۴۰متر |
برخی بناهای مهم | مجموعه کاخ ساسانی، تل برزو، آرامگاه شیخ یوسف سروستانی، قلعۀ انگشتگبری |
نام لاتین | Sarvestan |
شهری در استان فارس، مرکز اداری شهرستان سروستان. با ارتفاع ۱,۵۴۰متر، در منطقهای کوهپایهای، در ۷۶کیلومتری شرق جنوبی شیراز، سر راه شیراز به فسا، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل و خشک و جمعیت آن ۱8,187نفر است (1395ش). مردم سروستان شیعۀ دوازدهامامیاند و به زبان فارسی (گویش سروستانی) سخن میگویند. آرتور كریستنسن مؤسس شهر سروستان را مهرنرسی (وزیر اول یزدگرد اول، بهرام پنجم، و یزدگرد دوم) ذکر کرده و وجه تسمیۀ سروستان را بنای باغی مشتمل بر 12هزار درخت سرو در این ناحیه دانسته است. اگرچه تاریخ سیاسی و جغرافیایی سروستان تا پیش از سال 1386ش به شیراز پیوسته است، اما در منابع اسلامی، از سدههای 6 و 7ق به این آبادی اشاره شده است. از دورۀ صفویه به بعد سروستان دهستان بزرگ و مهمی به مرکزیت آبادی سروستان بوده است. این منطقه، تا پیش از سال 1329ش یکی از بلوکات معتبر شیراز به شمار میآمد و از همین سال بخشداری در آن تاسیس شد. در سال 1386ش، ضمن تغییرات و اصلاحاتی در بخش سروستان و انتزاع آن از شهرستان شیراز، به شهرستان ارتقاء یافت.
در فاصلۀ ۹کیلومتری جنوب غربی این شهر بنای بزرگی از سنگ و گچ با گنبدها و طاقها و دهلیزهای متعددی از روزگار ساسانیان وجود دارد که متعلق به زمان بهرام گور است و به نام کاخ ساسانی شهرت دارد. مقبرۀ شیخ یوسف سروستانی نیز در میدان اصلی این شهر قرار دارد. قلعۀ انگشتگبری مربوط به دورۀ ساسانی در شمال شهر و تل برزو مربوط به دورههای اسلامی در داخل شهر سروستان، از دیگر آثار تاریخی این شهر است.