اورومچی
اورومْچی (Urumqi)
| اورومچی | |
|---|---|
| نام فارسی | اورومچی |
| نام های دیگر | وولوموچی |
| نام پیشین | دی هایو |
| نام لاتین | Urumqi |
| کشور | چین |
| ایالت | سین کیانگ اویغور |
| موقعیت | شمال غربی چین |
| جمعیت | ۱,۲۴۰,۰۰۰ نفر (۱۹۹۴) |
| تولیدات و صنایع مهم | پالایش نفت، فرآوری مواد غذایی، تولید پارچه های نخی، سیمان ، آهن، فولاد، پلاستیک، و وسایل کشاورزی |
(یا: وولوموچی[۱]؛ نام سابق: دی‌هائو[۲]، تا ۱۹۵۳) شهر صنعتی و مرکز ناحیۀ خودمختار سین‌کیانگ اویغور[۳]، در شمال غربی چین، کنار رود اورومچی[۴]، در دامنۀ[۵] شمالی کوه‌های تین شان[۶]. جمعیت آن ۱,۲۴۰,۰۰۰ نفر است (۱۹۹۴). صنایع آن عبارت‌اند از پالایش نفت، فرآوری مواد غذایی، تولید پارچه‌های نخی، سیمان، آهن، فولاد، پلاستیک، و وسایل کشاورزی. اورومچی واحه[۷]ای کوچک و مرکز تجاری بر سر راه‌های کاروان‌رو در غرب چین بود؛ از لحاظ استراتژیکی در گردنۀ کوه‌های تین شان قرار دارد که حوضه[۸]های تاریم[۹] و دزونگاری[۱۰] را از یکدیگر جدا می‌کند. در ۱۷۶۳، که سین‌کیانگ در امپراتوری چین[۱۱] ادغام شد، آن را دی‌هائو می‌نامیدند. پس از پیمان چین و روسیه[۱۲] (۱۸۸۱)، شهر به روی تجارت خارجی باز، و در ۱۸۸۴ مرکز استان جدید سین‌کیانگ چین شد. پس از ۱۹۱۷، تعداد زیادی از آوارگان انقلاب روسیه[۱۳] به این شهر روآوردند که در آن زمان از سه بخش تشکیل می‌شد: جامعۀ قدیمی مسلمان‌نشین، محلۀ جدیدتر چینی، و محلۀ روس‌ها. اورومچی از ۱۹۱۱ تا ۱۹۵۰ مرکز فرماندهان نظامی حاکم بر سین‌کیانگ بود. نام شهر در ۱۹۵۳ به اورومچی تغییر یافت. سه‌چهارم جمعیت آن را چینی‌ها و یک‌هشتم آن را اویغور[۱۴]ها تشکیل می‌دهند و اقلیت‌های هوئی[۱۵]، قزاق[۱۶]، مغول، و قرقیز[۱۷] نیز در این شهر زندگی می‌کنند.