آقاجری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
Aghajari | آقاجَری Aghajari | ||
<br/> | (یا: آغاجری) ایل ترک‌تبار [[لر]]، از ایلات قدیمی [[کهگیلویه، شهرستان|کهگیلویه]]، متشکل از ترکان آقاجری و چادرنشینان لر، مرکب از تیره‌های [[افشار، ایل|افشار]]، [[بیگدلی]]، تیلکوهی، جامه‌بزرگی، جغتایی، داودی، شعری، قره‌باغی، گشتیل، لرزبان، آق‌باغی/آی‌باغی، ملوسی، جولکی، ماپازقلی و تیره‌های دیگر. جمعیت آقاجری در اوایل [[قاجاریه، سلسله|قاجاریه]] حدود ۳هزار تا ۵هزار خانوار بود. رشد یک‌جانشینی در دورۀ قاجاریه و تشدید آن در عصر [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]] سبب اسکان همۀ مردم آقاجری در نواحی سردسیری و گرمسیری اطراف [[بهبهان، شهر|بهبهان]] شد. آقاجری‌ها در اصل از ترکان [[غز|غُز]] بوده و همراه [[سلاجقه]] و [[مغول|مغولان]] به [[ایران]] و [[آناتولی]] آمده، در [[خلخال، شهر|خلخال]] [[آذربایجان، سرزمین|آذربایجان]] و [[مرعش]] و البستان آناتولی ساکن شدند. اینان پس از قتل [[جهانشاه قراقویونلو|جهانشاه قراقویونلو]] به اتحادیۀ [[آق قویونلوها|آق‌قویونلو]] پیوستند و ظاهراً از همین دوره در کهگیلویه اسکان یافتند. | ||
----<br/> | |||
[[Category:مردم شناسی]] [[Category:ایلات و عشایر ایران]] | [[Category:مردم شناسی]] [[Category:ایلات و عشایر ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۵
آقاجَری Aghajari
(یا: آغاجری) ایل ترک‌تبار لر، از ایلات قدیمی کهگیلویه، متشکل از ترکان آقاجری و چادرنشینان لر، مرکب از تیره‌های افشار، بیگدلی، تیلکوهی، جامه‌بزرگی، جغتایی، داودی، شعری، قره‌باغی، گشتیل، لرزبان، آق‌باغی/آی‌باغی، ملوسی، جولکی، ماپازقلی و تیره‌های دیگر. جمعیت آقاجری در اوایل قاجاریه حدود ۳هزار تا ۵هزار خانوار بود. رشد یک‌جانشینی در دورۀ قاجاریه و تشدید آن در عصر پهلوی سبب اسکان همۀ مردم آقاجری در نواحی سردسیری و گرمسیری اطراف بهبهان شد. آقاجری‌ها در اصل از ترکان غُز بوده و همراه سلاجقه و مغولان به ایران و آناتولی آمده، در خلخال آذربایجان و مرعش و البستان آناتولی ساکن شدند. اینان پس از قتل جهانشاه قراقویونلو به اتحادیۀ آق‌قویونلو پیوستند و ظاهراً از همین دوره در کهگیلویه اسکان یافتند.