آگه شیرازی، علی اشرف ( ـ۱۲۴۴ق): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
آگه شیرازی، علی اَشرف ( ـ۱۲۴۴ق) Agah Shirazi, Ali Ashraf<br><p>شاعر و عارف ایرانی. خاندانش از مدرسان [[شیراز، شهر|شیراز]] بودند، اما اصلشان از [[قزوین، شهر|قزوین]] بود که در روزگار [[صفویه]] به [[اصفهان، شهر|اصفهان]] و در حملۀ افغان به قزوین رفتند و سپس به شیراز کوچیدند. وی پس از فراگرفتن دانشهای متداول به خدمت [[سکوت شیرازی، ابوالقاسم ( ـ شیراز ۱۲۳۹ق)|حاج میرزا ابوالقاسم سکوت]]، درویش شیرازی، قطب سلسلۀ [[ذهبیه]] رسید و مجذوب وی شد و به [[مقامات (عرفان)|مقامات]] رسید. اگه [[شکسته نستعلیق، خط|خط شکسته]] را نیز نیکو مینوشت. دو برادرش نیز با تخلّصهای بسمل و افگار از شاعران این روزگار بودهاند.</p> | آگه شیرازی، علی اَشرف ( ـ۱۲۴۴ق) Agah Shirazi, Ali Ashraf<br><p>شاعر و عارف ایرانی. خاندانش از مدرسان [[شیراز، شهر|شیراز]] بودند، اما اصلشان از [[قزوین، شهر|قزوین]] بود که در روزگار [[صفویه]] به [[اصفهان، شهر|اصفهان]] و در حملۀ افغان به قزوین رفتند و سپس به شیراز کوچیدند. وی پس از فراگرفتن دانشهای متداول به خدمت [[سکوت شیرازی، ابوالقاسم ( ـ شیراز ۱۲۳۹ق)|حاج میرزا ابوالقاسم سکوت]]، درویش شیرازی، قطب سلسلۀ [[ذهبیه]] رسید و مجذوب وی شد و به [[مقامات (عرفان)|مقامات]] رسید. اگه [[شکسته نستعلیق، خط|خط شکسته]] را نیز نیکو مینوشت. دو برادرش نیز با تخلّصهای بسمل و افگار از شاعران این روزگار بودهاند.</p> | ||
<br><!--10169500--> | |||
---- | |||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
[[رده:عرفان]] | [[رده:عرفان]] | ||
[[رده:اشخاص و فرقه ها]] | [[رده:اشخاص و فرقه ها]] |
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۰
آگه شیرازی، علی اَشرف ( ـ۱۲۴۴ق) Agah Shirazi, Ali Ashraf
شاعر و عارف ایرانی. خاندانش از مدرسان شیراز بودند، اما اصلشان از قزوین بود که در روزگار صفویه به اصفهان و در حملۀ افغان به قزوین رفتند و سپس به شیراز کوچیدند. وی پس از فراگرفتن دانشهای متداول به خدمت حاج میرزا ابوالقاسم سکوت، درویش شیرازی، قطب سلسلۀ ذهبیه رسید و مجذوب وی شد و به مقامات رسید. اگه خط شکسته را نیز نیکو مینوشت. دو برادرش نیز با تخلّصهای بسمل و افگار از شاعران این روزگار بودهاند.