ابن ابی البیان، داوود (۵۵۶ـ۶۴۰ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=داوود بن ابی البیان|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=داوود بن سلیمان بن ابی الفرج|نام مستعار=|لقب=سدیدالدین|زادروز=اسپانیا ۵۵۶ق|تاریخ مرگ=۶۴۰ق|دوره زندگی=|ملیت=مصری|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=پزشک|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=کتاب اقراباذین، و تعالیق علی کتاب‌العلل و الاعراض لجالینوس|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=پزشکی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=داوود بن ابی البیان|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=داوود بن سلیمان بن ابی الفرج|نام مستعار=|لقب=سدیدالدین|زادروز=اسپانیا ۵۵۶ق|تاریخ مرگ=۶۴۰ق|دوره زندگی=|ملیت=مصری|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=پزشک|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=کتاب اقراباذین، و تعالیق علی کتاب‌العلل و الاعراض لجالینوس|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=پزشکی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
ابن ابی‌البَیان، داوود ( | ابن ابی‌البَیان، داوود (۵۵۶ـ۶۴۰ق)<br> | ||
<p>(داوود بن سلیمان بن ابی‌الفرج، مکنّی به: ابوالفضل و ملقب به: سدیدالدین) پزشک و داروساز یهودی که در خانواده‌‌ای متموّل به دنیا آمد. به [[فلسطین]] رفت و چند سال بعد به سبب شرایط بد اقتصادی آن دیار به [[مصر]] رفت. حدود ۴۰ سال در مصر زندگی کرد. ابن ابی‌البیان پزشکی را نزد هبة‌الله بن جمیع یهودی و ابوالفضل بن نافذ فراگرفت. از نظریات [[جالینوس]] در طب اطلاع کافی داشت و دانشی قوی در زمینۀ شناخت ادویۀ مفرده و مرکّبه داشت. چندی نیز پزشک ملک عادل، ابابکر بن ایّوب بوده است. عمدۀ طبابت او در بیمارستان ناصری [[قاهره]] بود. و در آن زمان ابن ابی اصیبعه شاگرد و همکار او بوده است. ابن ابی‌البیان در پایان عمر دچار ضعف بینایی گشت. کتاب ''اقراباذین'' متعلّق به اوست. این کتاب را ابن ابی اصیبعه نزد او خوانده و به راهنمایی او آن را تصحیح کرده است. او در این کتاب، نام ادویۀ گوناگون رایج در بیمارستان‌ها و داروخانه‌های مصر، [[عراق]] و [[شام]] را آورده است. در برخی آثار، از این کتاب با نام ''دستورالادویة‌المرکبة'' یاد شده است. از دیگر آثار او ''رسالۀ المجرّبات'' است که کوهین، عطّار و پزشک یهودی معاصر ابن ابی‌البیان، آن را تنظیم و با نام ''منهاج‌الرّکان'' نگاشته است. کتاب ''تعالیق علی کتاب‌العلل و الاعراض لجالینوس'' نیز از اوست که هنوز ردّی از آن یافته نشده است.</p> | <p>(داوود بن سلیمان بن ابی‌الفرج، مکنّی به: ابوالفضل و ملقب به: سدیدالدین) پزشک و داروساز یهودی که در خانواده‌‌ای متموّل به دنیا آمد. به [[فلسطین]] رفت و چند سال بعد به سبب شرایط بد اقتصادی آن دیار به [[مصر]] رفت. حدود ۴۰ سال در مصر زندگی کرد. ابن ابی‌البیان پزشکی را نزد هبة‌الله بن جمیع یهودی و ابوالفضل بن نافذ فراگرفت. از نظریات [[جالینوس]] در طب اطلاع کافی داشت و دانشی قوی در زمینۀ شناخت ادویۀ مفرده و مرکّبه داشت. چندی نیز پزشک ملک عادل، ابابکر بن ایّوب بوده است. عمدۀ طبابت او در بیمارستان ناصری [[قاهره]] بود. و در آن زمان ابن ابی اصیبعه شاگرد و همکار او بوده است. ابن ابی‌البیان در پایان عمر دچار ضعف بینایی گشت. کتاب ''اقراباذین'' متعلّق به اوست. این کتاب را ابن ابی اصیبعه نزد او خوانده و به راهنمایی او آن را تصحیح کرده است. او در این کتاب، نام ادویۀ گوناگون رایج در بیمارستان‌ها و داروخانه‌های مصر، [[عراق]] و [[شام]] را آورده است. در برخی آثار، از این کتاب با نام ''دستورالادویة‌المرکبة'' یاد شده است. از دیگر آثار او ''رسالۀ المجرّبات'' است که کوهین، عطّار و پزشک یهودی معاصر ابن ابی‌البیان، آن را تنظیم و با نام ''منهاج‌الرّکان'' نگاشته است. کتاب ''تعالیق علی کتاب‌العلل و الاعراض لجالینوس'' نیز از اوست که هنوز ردّی از آن یافته نشده است.</p> | ||
<br><!--11021000--> | <br><!--11021000--> | ||
[[رده:پزشکی]] | [[رده:پزشکی]] | ||
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] | [[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] | ||
نسخهٔ ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۱
| داوود بن ابی البیان | |
|---|---|
| زادروز |
اسپانیا ۵۵۶ق |
| درگذشت | ۶۴۰ق |
| ملیت | مصری |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| لقب | سدیدالدین |
| آثار | کتاب اقراباذین، و تعالیق علی کتاب‌العلل و الاعراض لجالینوس |
| گروه مقاله | پزشکی |
ابن ابی‌البَیان، داوود (۵۵۶ـ۶۴۰ق)
(داوود بن سلیمان بن ابی‌الفرج، مکنّی به: ابوالفضل و ملقب به: سدیدالدین) پزشک و داروساز یهودی که در خانواده‌‌ای متموّل به دنیا آمد. به فلسطین رفت و چند سال بعد به سبب شرایط بد اقتصادی آن دیار به مصر رفت. حدود ۴۰ سال در مصر زندگی کرد. ابن ابی‌البیان پزشکی را نزد هبة‌الله بن جمیع یهودی و ابوالفضل بن نافذ فراگرفت. از نظریات جالینوس در طب اطلاع کافی داشت و دانشی قوی در زمینۀ شناخت ادویۀ مفرده و مرکّبه داشت. چندی نیز پزشک ملک عادل، ابابکر بن ایّوب بوده است. عمدۀ طبابت او در بیمارستان ناصری قاهره بود. و در آن زمان ابن ابی اصیبعه شاگرد و همکار او بوده است. ابن ابی‌البیان در پایان عمر دچار ضعف بینایی گشت. کتاب اقراباذین متعلّق به اوست. این کتاب را ابن ابی اصیبعه نزد او خوانده و به راهنمایی او آن را تصحیح کرده است. او در این کتاب، نام ادویۀ گوناگون رایج در بیمارستان‌ها و داروخانه‌های مصر، عراق و شام را آورده است. در برخی آثار، از این کتاب با نام دستورالادویة‌المرکبة یاد شده است. از دیگر آثار او رسالۀ المجرّبات است که کوهین، عطّار و پزشک یهودی معاصر ابن ابی‌البیان، آن را تنظیم و با نام منهاج‌الرّکان نگاشته است. کتاب تعالیق علی کتاب‌العلل و الاعراض لجالینوس نیز از اوست که هنوز ردّی از آن یافته نشده است.