قطب زاده، صادق (تهران ۱۳۱۵ـ ۱۳۶۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
قُطب‌زاده، صادق (تهران ۱۳۱۵ـ ۱۳۶۱ش)<br> | قُطب‌زاده، صادق (تهران ۱۳۱۵ـ ۱۳۶۱ش)<br> | ||
[[پرونده: 34067600.jpg | بندانگشتی|قُطب‌زاده، صادق]]<p>رجل سیاسی ایرانی، عضو شورای | [[پرونده: 34067600.jpg | بندانگشتی|قُطب‌زاده، صادق]]<p>رجل سیاسی ایرانی، عضو [[شورای انقلاب]]، سرپرست اسبق رادیو و تلویزیون و وزیر امور خارجۀ اسبق ایران. در تهران درس خواند و برای ادامۀ تحصیل به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] رفت، اما در تحصیل توفیق نیافت و به فعالیت‌های سیاسی در [[فرانسه]]، [[لبنان]]، [[سوریه]] و [[الجزایر]] روآورد. وی روابط گسترده‌ای با مبارزان ایرانی در [[خاورمیانه]]، و نیز با برخی از سران دولت‌های اسلامی چون الجزایر برقرار کرد. مدتی منشی انجمن اسلامی دانشجویان امریکا و کانادا بود، اما به‌سبب اختلاف با [[حایری یزدی، مهدی (قم ۱۳۰۲ـ۱۳۷۸ش)|مهدی حائری یزدی]]، رئیس انجمن، از آن جدا شد. وی دو بار در دهۀ ۱۳۳۰ش دستگیر و زندانی شد و بعدها به جبهۀ دوم پیوست و با [[نهضت آزادی ایران در خارج از کشور]] همکاری داشت. در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ و دهۀ ۱۳۵۰ در جنوب لبنان با دکتر [[چمران ، مصطفی (قم ۱۳۱۱ـ دهلاویه ۱۳۶۰ش)|مصطفی چمران]] و [[صدر، امام موسی (قم ۱۳۰۷ش)|امام موسی صدر]] همکاری کرد. [[امام خمینی]] (ره) پس از بازگشت از [[پاریس، شهر|پاریس]]، ابتدا وی را به سرپرستی رادیو و تلویزیون و سپس به عضویت شورای انقلاب منصوب کرد. قطب‌زاده پس از استعفای دولت موقت، مدتی وزیر امور خارجه بود. وی در اولین دورۀ انتخابات ریاست جمهوری ایران نامزد شد، اما رأی نیاورد. در سال‌های بعد به مقابله با جمهوری اسلامی برخاست و سرانجام همراه با چند تن دیگر به جرم تدارک گروه معاند و توطئۀ مسلحانه علیه جمهوری اسلامی دستگیر، محاکمه و اعدام شد.</p> | ||
<br><!--34067600--> | <br><!--34067600--> | ||
[[رده:انقلاب ها و انقلابیون]] | [[رده:انقلاب ها و انقلابیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۴
قُطب‌زاده، صادق (تهران ۱۳۱۵ـ ۱۳۶۱ش)
رجل سیاسی ایرانی، عضو شورای انقلاب، سرپرست اسبق رادیو و تلویزیون و وزیر امور خارجۀ اسبق ایران. در تهران درس خواند و برای ادامۀ تحصیل به امریکا رفت، اما در تحصیل توفیق نیافت و به فعالیت‌های سیاسی در فرانسه، لبنان، سوریه و الجزایر روآورد. وی روابط گسترده‌ای با مبارزان ایرانی در خاورمیانه، و نیز با برخی از سران دولت‌های اسلامی چون الجزایر برقرار کرد. مدتی منشی انجمن اسلامی دانشجویان امریکا و کانادا بود، اما به‌سبب اختلاف با مهدی حائری یزدی، رئیس انجمن، از آن جدا شد. وی دو بار در دهۀ ۱۳۳۰ش دستگیر و زندانی شد و بعدها به جبهۀ دوم پیوست و با نهضت آزادی ایران در خارج از کشور همکاری داشت. در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ و دهۀ ۱۳۵۰ در جنوب لبنان با دکتر مصطفی چمران و امام موسی صدر همکاری کرد. امام خمینی (ره) پس از بازگشت از پاریس، ابتدا وی را به سرپرستی رادیو و تلویزیون و سپس به عضویت شورای انقلاب منصوب کرد. قطب‌زاده پس از استعفای دولت موقت، مدتی وزیر امور خارجه بود. وی در اولین دورۀ انتخابات ریاست جمهوری ایران نامزد شد، اما رأی نیاورد. در سال‌های بعد به مقابله با جمهوری اسلامی برخاست و سرانجام همراه با چند تن دیگر به جرم تدارک گروه معاند و توطئۀ مسلحانه علیه جمهوری اسلامی دستگیر، محاکمه و اعدام شد.