فیشر، امیل (۱۸۵۲ـ۱۹۱۹): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


فیشِر، اِمیل (۱۸۵۲ـ۱۹۱۹)(Fischer, Emil)<br/> [[File:33197100.jpg|thumb|فيشِر، اِميل]] {{جعبه زندگینامه
فیشِر، اِمیل (۱۸۵۲ـ۱۹۱۹م)(Fischer, Emil)<br/> {{جعبه زندگینامه
|عنوان = اِمیل فیشِر
|عنوان = اِمیل فیشِر
|نام =Emil Fischer
|نام =Emil Fischer
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}شیمی‌دان آلمانی. قندهای سنتزی<ref>synthetic sugars</ref> را ساخت و از آن‌ها آنزیم‌های گوناگون تولید کرد. توصیفش از شیمیِ هیدرات‌های کربن<ref>carbohydrates</ref> و پپتیدها<ref>peptides </ref> اساس علم زیست‌شیمی شد. در ۱۹۰۲، به پاس تحقیقاتش در زمینۀ قند<ref>sugar</ref>ها و ترکیبات پورینی<ref>purine compounds</ref>، جایزۀ نوبل شیمی را دریافت کرد. حدوداً در ۱۸۸۲، تحقیقاتش را دربارۀ گروهی از ترکیبات، از‌جمله اسید اوریک<ref>uric acid</ref> و کافئین<ref>caffeine </ref>، آغاز کرد و دریافت که سرچشمۀ همه آن‌ها ماده‌ای ناشناخته است که آن را پورین<ref>purine </ref> نامید. طی چند سال بعد، حدود ۱۳۰ ترکیب وابسته به‌هم را سنتز کرد که یکی از آن‌ها اولین نوکلئوتید<ref>nucleotide</ref> سنتزی بود. این بررسی‌ها به سنتز داروهای خواب‌آور قوی‌ای انجامید که از اسیدهای باربی‌توریک<ref>barbituric acids</ref> (باربی‌تورات‌ها<ref>barbiturates</ref>) مشتق شده‌اند. فیشر در حومۀ بُن<ref>Bonn</ref> زاده شد و در آن‌جا، استراسبورگ، و مونیخ درس خواند. در ارلانگن<ref>Erlangen</ref> (۱۸۸۲ـ ۱۸۸۵)، وورتسبورگ<ref>Würzburg</ref> (۱۸۸۵ـ۱۸۹۲)، و برلین (از ۱۸۹۲) استاد بود. در ۱۸۸۴، ضمن بررسی قندها واکنش مهمی را کشف کرد. با ادامۀ کار، ساختار گلوکز<ref>glucose</ref>، فروکتوز<ref>fructose</ref>، مانوز<ref>mannose</ref>، و گروهی از قندهای معروف به هگزوز<ref>hexoses</ref> (شش قندی‌ها) را تعیین کرد. فیشر تحقیق در زمینۀ شیمیِ پروتئین<ref>protein</ref>ها را از ۱۸۹۹ آغاز کرد. آمینو‌اسیدهای اورنیتین<ref>amino acids ornithine </ref> (۴،۱ـ‌دی‌آمینو‌پنتانوئیک اسید<ref>diaminopentanoic acid</ref>) را در ۱۹۰۱، سرین<ref>serine</ref> (۱ـ هیدروکسی ۲ـ آمینو‌بوتانوئیک اسید<ref>hydroxy-2 aminobutanoic acid</ref>) را در ۱۹۰۲، و سیستین<ref>cystine</ref> را، که حاوی گوگرد<ref>sulphur </ref> است، در ۱۹۰۸ سنتز کرد. سپس، از ترکیب آمینو‌اسیدها<ref>amino acids </ref> با هم پلی‌پپتیدها<ref>polypeptides</ref> را به‌دست آورد.
}}[[File:33197100.jpg|thumb|اميل فيشِر]]شیمی‌دان آلمانی. قندهای سنتزی<ref>synthetic sugars</ref> را ساخت و از آن‌ها [[آنزیم|آنزیم‌]]<nowiki/>های گوناگون تولید کرد. توصیفش از شیمیِ هیدرات‌های کربن<ref>carbohydrates</ref> و [[پپتید]]<nowiki/>ها<ref>peptides </ref> اساس علم [[زیست شیمی|زیست‌شیمی]] شد. در ۱۹۰۲م، به پاس تحقیقاتش در زمینۀ [[قند]]<ref>sugar</ref>ها و ترکیبات پورینی<ref>purine compounds</ref>، جایزۀ نوبل شیمی را دریافت کرد. حدوداً در ۱۸۸۲م، تحقیقاتش را دربارۀ گروهی از ترکیبات، از‌جمله [[اسید اوریک]]<ref>uric acid</ref> و [[کافئین]]<ref>caffeine </ref>، آغاز کرد و دریافت که سرچشمۀ همه آن‌ها ماده‌ای ناشناخته است که آن را پورین<ref>purine </ref> نامید. طی چند سال بعد، حدود ۱۳۰ ترکیب وابسته به‌هم را [[سنتز]] کرد که یکی از آن‌ها اولین [[نوکلئوتید]]<ref>nucleotide</ref> سنتزی بود. این بررسی‌ها به سنتز داروهای خواب‌آور قوی‌ای انجامید که از اسیدهای باربی‌توریک<ref>barbituric acids</ref> (باربی‌تورات‌ها<ref>barbiturates</ref>) مشتق شده‌اند. فیشر در حومۀ بُن<ref>Bonn</ref> زاده شد و در آن‌جا، [[استراسبورگ]]، و [[مونیخ]] درس خواند. در [[ارلانگن]]<ref>Erlangen</ref> (۱۸۸۲ـ۱۸۸۵م[[وورتسبورگ]]<ref>Würzburg</ref> (۱۸۸۵ـ۱۸۹۲م)، و [[برلین]] (از ۱۸۹۲م) استاد بود. در ۱۸۸۴م، ضمن بررسی قندها واکنش مهمی را کشف کرد. با ادامۀ کار، ساختار [[گلوکز]]<ref>glucose</ref>، [[فروکتوز]]<ref>fructose</ref>، مانوز<ref>mannose</ref>، و گروهی از قندهای معروف به [[هگزوز]]<ref>hexoses</ref> (شش قندی‌ها) را تعیین کرد. فیشر تحقیق در زمینۀ شیمیِ [[پروتئین]]<ref>protein</ref>ها را از ۱۸۹۹م آغاز کرد. آمینو‌اسیدهای اورنیتین<ref>amino acids ornithine </ref> (۴،۱ـ‌دی‌آمینو‌پنتانوئیک اسید<ref>diaminopentanoic acid</ref>) را در ۱۹۰۱م، سرین<ref>serine</ref> (۱ـ هیدروکسی ۲ـ آمینو‌بوتانوئیک اسید<ref>hydroxy-2 aminobutanoic acid</ref>) را در ۱۹۰۲م، و سیستین<ref>cystine</ref> را، که حاوی [[گوگرد]]<ref>sulphur </ref> است، در ۱۹۰۸م سنتز کرد. سپس، از ترکیب آمینو‌اسیدها<ref>amino acids </ref> با هم پلی‌پپتیدها<ref>polypeptides</ref> را به‌دست آورد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۳

فیشِر، اِمیل (۱۸۵۲ـ۱۹۱۹م)(Fischer, Emil)

اِمیل فیشِر
Emil Fischer
زادروز 1852م
درگذشت 1919م
ملیت  آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل در بن، استراسبورگ و مونیخ
شغل و تخصص اصلی شیمی‌دان
گروه مقاله شیمی و بیوشیمی
جوایز و افتخارات جایزۀ نوبل شیمی (1902)
اميل فيشِر

شیمی‌دان آلمانی. قندهای سنتزی[۱] را ساخت و از آن‌ها آنزیم‌های گوناگون تولید کرد. توصیفش از شیمیِ هیدرات‌های کربن[۲] و پپتیدها[۳] اساس علم زیست‌شیمی شد. در ۱۹۰۲م، به پاس تحقیقاتش در زمینۀ قند[۴]ها و ترکیبات پورینی[۵]، جایزۀ نوبل شیمی را دریافت کرد. حدوداً در ۱۸۸۲م، تحقیقاتش را دربارۀ گروهی از ترکیبات، از‌جمله اسید اوریک[۶] و کافئین[۷]، آغاز کرد و دریافت که سرچشمۀ همه آن‌ها ماده‌ای ناشناخته است که آن را پورین[۸] نامید. طی چند سال بعد، حدود ۱۳۰ ترکیب وابسته به‌هم را سنتز کرد که یکی از آن‌ها اولین نوکلئوتید[۹] سنتزی بود. این بررسی‌ها به سنتز داروهای خواب‌آور قوی‌ای انجامید که از اسیدهای باربی‌توریک[۱۰] (باربی‌تورات‌ها[۱۱]) مشتق شده‌اند. فیشر در حومۀ بُن[۱۲] زاده شد و در آن‌جا، استراسبورگ، و مونیخ درس خواند. در ارلانگن[۱۳] (۱۸۸۲ـ۱۸۸۵م)، وورتسبورگ[۱۴] (۱۸۸۵ـ۱۸۹۲م)، و برلین (از ۱۸۹۲م) استاد بود. در ۱۸۸۴م، ضمن بررسی قندها واکنش مهمی را کشف کرد. با ادامۀ کار، ساختار گلوکز[۱۵]، فروکتوز[۱۶]، مانوز[۱۷]، و گروهی از قندهای معروف به هگزوز[۱۸] (شش قندی‌ها) را تعیین کرد. فیشر تحقیق در زمینۀ شیمیِ پروتئین[۱۹]ها را از ۱۸۹۹م آغاز کرد. آمینو‌اسیدهای اورنیتین[۲۰] (۴،۱ـ‌دی‌آمینو‌پنتانوئیک اسید[۲۱]) را در ۱۹۰۱م، سرین[۲۲] (۱ـ هیدروکسی ۲ـ آمینو‌بوتانوئیک اسید[۲۳]) را در ۱۹۰۲م، و سیستین[۲۴] را، که حاوی گوگرد[۲۵] است، در ۱۹۰۸م سنتز کرد. سپس، از ترکیب آمینو‌اسیدها[۲۶] با هم پلی‌پپتیدها[۲۷] را به‌دست آورد.

 


  1. synthetic sugars
  2. carbohydrates
  3. peptides
  4. sugar
  5. purine compounds
  6. uric acid
  7. caffeine
  8. purine
  9. nucleotide
  10. barbituric acids
  11. barbiturates
  12. Bonn
  13. Erlangen
  14. Würzburg
  15. glucose
  16. fructose
  17. mannose
  18. hexoses
  19. protein
  20. amino acids ornithine
  21. diaminopentanoic acid
  22. serine
  23. hydroxy-2 aminobutanoic acid
  24. cystine
  25. sulphur
  26. amino acids
  27. polypeptides