آذر کیوان: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =آذر کیوان | |عنوان =آذر کیوان | ||
|نام = | |نام =Azar Kayvan | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}پایه‌گذار فرقۀ آذر کیوانی. از زردشتیان [[ایران]] بود و در [[شیراز، شهر|شیراز]] می‌زیست. در اوایل قرن ۱۱ق با شماری از یارانش، در روزگار اکبرشاه به [[هند]] کوچید. گویند سیاست دینی اکبرشاه و کوشش‌های او برای ایجاد تفاهم فکری و دینی در پهنه‌ای گسترده او را به سرزمین هند کشاند. در ''دبستان مذاهب'' دربارۀ اخلاق و رفتار او آمده که مردی منزوی و کم‌سخن بود، به [[ریاضت]] و [[قناعت]] زندگی می‌کرد و گوشت نمی‌خورد. زبان‌های اوستایی، پهلوی، فارسی، [[ترکی]]، [[هندی، زبان|هندی]] و [[عربی، زبان|عربی]] را خوب می‌دانست. فرقه‌ای که پی‌افکند آمیزه‌ای از عقاید [[زردشتی، آیین|زردشتی]]، [[اسلام|اسلامی]]، [[هندوییسم|هندویی]]، [[یهودیت|یهودی]]، [[مسیحیت|مسیحی]]، [[مانویت]] و آیین مزدک بود. نام گروهی از شاگردان و پیروان آذرکیوان در ''شارستان چهارچمن'' و ''دبستان مذاهب'' آمده است. برخی زردشتی و از پارسیان ایران و هند بودند و برخی نصرانی، یهودی، هندو و مسلمان. بهرام بن فرشاد، از پیروان این فرقه، به حکمت اشراق شیخ [[سهروردی، شهاب الدین یحیی (سهرورد ۵۴۹ـ حلب ۵۸۷ق)|شهاب‌الدین سهروردی]] توجهی خاص داشت. آذر کیوان با عقاید دینی و آرای فلسفی زمان خود آشنا بوده و منظومۀ ''مکاشفات'' از آثار اوست که در ''جام کیخسرو''، از آثار این فرقه، باقی مانده است. به نوشتۀ ''شارستان چهارچمن''، کتاب‌های ''آیینۀ اسکندر''، ''تخت طاقدیس'' و ''پرتو فرهنگ'' از دیگر آثار آذر کیوان است. برخی از آثار به‌جاماندۀ این فرقه: ''دساتیر''، ''شارستان'' ''چهارچمن''، ''جام کیخسرو''، ''زردست افشار''، ''زنده رود''، ''دبستان مذاهب'' و ''فرازستان''. | }}پایه‌گذار فرقۀ آذر کیوانی. از زردشتیان [[ایران]] بود و در [[شیراز، شهر|شیراز]] می‌زیست. در اوایل قرن ۱۱ق با شماری از یارانش، در روزگار اکبرشاه به [[هند]] کوچید. گویند سیاست دینی اکبرشاه و کوشش‌های او برای ایجاد تفاهم فکری و دینی در پهنه‌ای گسترده او را به سرزمین هند کشاند. در ''دبستان مذاهب'' دربارۀ اخلاق و رفتار او آمده که مردی منزوی و کم‌سخن بود، به [[ریاضت]] و [[قناعت]] زندگی می‌کرد و گوشت نمی‌خورد. زبان‌های اوستایی، پهلوی، فارسی، [[ترکی]]، [[هندی، زبان|هندی]] و [[عربی، زبان|عربی]] را خوب می‌دانست. فرقه‌ای که پی‌افکند آمیزه‌ای از عقاید [[زردشتی، آیین|زردشتی]]، [[اسلام|اسلامی]]، [[هندوییسم|هندویی]]، [[یهودیت|یهودی]]، [[مسیحیت|مسیحی]]، [[مانویت]] و آیین مزدک بود. نام گروهی از شاگردان و پیروان آذرکیوان در ''شارستان چهارچمن'' و ''دبستان مذاهب'' آمده است. برخی زردشتی و از پارسیان ایران و هند بودند و برخی نصرانی، یهودی، هندو و مسلمان. بهرام بن فرشاد، از پیروان این فرقه، به حکمت اشراق شیخ [[سهروردی، شهاب الدین یحیی (سهرورد ۵۴۹ـ حلب ۵۸۷ق)|شهاب‌الدین سهروردی]] توجهی خاص داشت. آذر کیوان با عقاید دینی و آرای فلسفی زمان خود آشنا بوده و منظومۀ ''مکاشفات'' از آثار اوست که در ''جام کیخسرو''، از آثار این فرقه، باقی مانده است. به نوشتۀ ''شارستان چهارچمن''، کتاب‌های ''آیینۀ اسکندر''، ''تخت طاقدیس'' و ''پرتو فرهنگ'' از دیگر آثار آذر کیوان است. برخی از آثار به‌جاماندۀ این فرقه: ''دساتیر''، ''شارستان'' ''چهارچمن''، ''جام کیخسرو''، ''زردست افشار''، ''زنده رود''، ''دبستان مذاهب'' و ''فرازستان''. | ||
| | ||
---- | |||
[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:سایر ادیان، فرقه ها و باورها]] | [[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:سایر ادیان، فرقه ها و باورها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۰
آذر کیوان (۹۴۲ـ هند ۱۰۲۷ق) Azar Kayvan
| آذر کیوان Azar Kayvan | |
|---|---|
| زادروز |
۹۴۲ق |
| درگذشت | هند ۱۰۲۷ق |
| محل زندگی | ایران، هند |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | روحانی زردشتی |
| آثار | منظومه مکاشفات؛ آیینه اسکندر؛ تخت طاقدیس؛ پرتو فرهنگ |
| گروه مقاله | ادیان و فرقه های غیراسلام |
| جوایز و افتخارات | پایه گذار فرقه آذرکیوانی |
پایه‌گذار فرقۀ آذر کیوانی. از زردشتیان ایران بود و در شیراز می‌زیست. در اوایل قرن ۱۱ق با شماری از یارانش، در روزگار اکبرشاه به هند کوچید. گویند سیاست دینی اکبرشاه و کوشش‌های او برای ایجاد تفاهم فکری و دینی در پهنه‌ای گسترده او را به سرزمین هند کشاند. در دبستان مذاهب دربارۀ اخلاق و رفتار او آمده که مردی منزوی و کم‌سخن بود، به ریاضت و قناعت زندگی می‌کرد و گوشت نمی‌خورد. زبان‌های اوستایی، پهلوی، فارسی، ترکی، هندی و عربی را خوب می‌دانست. فرقه‌ای که پی‌افکند آمیزه‌ای از عقاید زردشتی، اسلامی، هندویی، یهودی، مسیحی، مانویت و آیین مزدک بود. نام گروهی از شاگردان و پیروان آذرکیوان در شارستان چهارچمن و دبستان مذاهب آمده است. برخی زردشتی و از پارسیان ایران و هند بودند و برخی نصرانی، یهودی، هندو و مسلمان. بهرام بن فرشاد، از پیروان این فرقه، به حکمت اشراق شیخ شهاب‌الدین سهروردی توجهی خاص داشت. آذر کیوان با عقاید دینی و آرای فلسفی زمان خود آشنا بوده و منظومۀ مکاشفات از آثار اوست که در جام کیخسرو، از آثار این فرقه، باقی مانده است. به نوشتۀ شارستان چهارچمن، کتاب‌های آیینۀ اسکندر، تخت طاقدیس و پرتو فرهنگ از دیگر آثار آذر کیوان است. برخی از آثار به‌جاماندۀ این فرقه: دساتیر، شارستان چهارچمن، جام کیخسرو، زردست افشار، زنده رود، دبستان مذاهب و فرازستان.