اتحادیه عرب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
اتحادیه عرب
اتحادیه عرب (Arab League)


(يا: الجامعۀالدّول‌ العربيه) سازمانی متشکل‌ از کشورهای عربی که‌ در 22 مارس‌ 1945م، با هدف‌ پيشبرد وحدت اعراب در برابر اسرائيل و تقويت‌ و ايجاد هماهنگی در روابط‌ سياسی، فرهنگی، علمی و اقتصادی ميان‌ کشورهای عضو به‌‌وجود آمد. نخستين‌ کنفرانس‌ عمومی اتحاديه‌ با شرکت‌ رهبران‌ هفت‌ کشور عربی مصر، اردن‌، لبنان‌، عربستان‌، سوريه‌، عراق، و يمن‌ و حضور ناظران‌ الجزاير، ليبی، تونس‌، و مراکش‌ تشکيل‌ شد و پيمان‌ اتحاديه‌ به‌ تصويب‌ رسيد. از آن‌ پس‌ ديگر کشورهای عربی که‌ استقلال‌ سياسی آن‌ها به‌ رسميت‌ شناخته‌ شده‌ بود، به‌ اتحاديه‌ پيوستند. پشتيبانی از حقوق مردم‌ فلسطين‌ به‌عنوان‌ بخشی از جهان‌ عرب‌، ازجمله‌ اهداف‌ اوليه‌ و اصلی اتحاديه‌ است‌ و نماينده‌ای از جانب‌ مردم‌ فلسطين‌ به‌‌عنوان‌ کشوری مستقل‌ در اتحاديه‌ شرکت‌ میکرد. در جنگ‌های ميان‌ اسرائيل‌ و کشورهای عربی، اتحاديۀ عرب‌ نقش‌ مهم‌ و بسزايی ايفا کرد. از 1976م، سازمان‌ آزادیبخش‌ فلسطين‌ به‌عنوان‌ نمايندۀ مردم‌ فلسطين‌ با حق‌ عضويت‌ کامل‌ به‌ اتحاديه‌ ملحق‌ شد. اتحاديه‌ را در 1950م، سازمان‌ ملل‌ به‌رسميت‌ شناخت و دبير کل‌ آن‌ به‌عنوان‌ ناظر در جلسات‌ مجمع‌ عمومی سازمان‌ ملل‌ شرکت‌ کرد. به‌دنبال‌ انعقاد قرارداد کمپ‌ ديويد در 1975م، عضويت‌ مصر در اتحاديه‌ به‌ حالت‌ تعليق‌ درآمد و مقر آن‌ از قاهره‌ به‌ تونس‌ انتقال‌ يافت‌ که‌ درپي عادیشدن‌ روابط‌ مصر با کشورهای عربی، در 1990م مجدداً به‌ قاهره‌ انتقال‌ يافت‌.
(یا: الجامعۀالدّول‌ العربیه) سازمانی متشکل‌ از کشورهای عربی که‌ در 22 مارس‌ 1945م، با هدف‌ پیشبرد وحدت اعراب در برابر [[اسرائیل]] و تقویت‌ و ایجاد هماهنگی در روابط‌ سیاسی، فرهنگی، علمی و اقتصادی میان‌ کشورهای عضو به‌‌وجود آمد. نخستین کنفرانس عمومی اتحادیه با شرکت رهبران هفت‌ کشور عربی [[مصر]]<ref>Egypt</ref>، [[اردن]]<ref>Jordan</ref>، [[لبنان]]<ref>Lebanon</ref>، [[عربستان سعودی|عربستان]]، [[سوریه]]<ref>Syria</ref>، [[عراق]]، و [[یمن]] و حضور ناظران [[الجزایر]]<ref>Algeria</ref>، [[لیبی]]<ref>Libya</ref>، [[تونس]]<ref>Tunisia</ref>، و [[مراکش، کشور|مراکش‌]]<ref>Morocco</ref> تشکیل شد و پیمان اتحادیه به‌ تصویب‌ رسید. از آن‌ پس‌ دیگر کشورهای عربی که‌ استقلال‌ سیاس آن‌ها به‌ رسمیت شناخته شده بود، به‌ اتحادیه پیوستند. پشتیبانی از حقوق مردم فلسطین به‌عنوان بخشی از جهان عرب‌، ازجمله اهداف اولیه و اصلی اتحادیه است و نماینده‌ای از جانب مردم [[فلسطین]]<ref>Palestine</ref> به‌‌عنوان‌ کشوری مستقل‌ در اتحادیه‌ شرکت‌ می‌کرد. در جنگ‌های میان‌ اسرائیل و کشورها عربی، اتحادیۀ عرب نقش‌ مهم‌ و بسزایی ایفا کرد. از 1976م، سازمان‌ آزادی‌بخش‌ فلسطین‌ به‌عنوان‌ نمایندۀ مردم‌ فلسطین‌ با حق‌ عضویت‌ کامل به‌ اتحادیه‌ ملحق‌ شد. اتحادیه‌ را در 1950م، [[سازمان ملل متحد|سازمان ملل]] به رسمیت‌ شناخت و دبیر کل‌ آن‌ به‌عنوان‌ ناظر در جلسات‌ [[مجمع عمومی سازمان ملل]] شرکت‌ کرد. به دنبال انعقاد قرارداد کمپ‌ دیوید در 1975م، عضویت‌ مصر در اتحادیه‌ به‌ حالت‌ تعلیق درآمد و مقر آن‌ از [[قاهره|قاهره‌]]<ref>Cairo</ref> به‌ تونس‌ انتقال‌ یافت‌ که‌ درپی عادی‌شدن‌ روابط‌ مصر با کشورهای عربی، در 1990م مجدداً به‌ قاهره انتقال‌ یافت‌.
 
 
----
[[رده:مدیریت و سازمانهای بین المللی]]
[[رده:مدیریت و سازمانهای بین المللی]]
[[رده:سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی]]
[[رده:سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۹

اتحادیه عرب (Arab League)

(یا: الجامعۀالدّول‌ العربیه) سازمانی متشکل‌ از کشورهای عربی که‌ در 22 مارس‌ 1945م، با هدف‌ پیشبرد وحدت اعراب در برابر اسرائیل و تقویت‌ و ایجاد هماهنگی در روابط‌ سیاسی، فرهنگی، علمی و اقتصادی میان‌ کشورهای عضو به‌‌وجود آمد. نخستین کنفرانس عمومی اتحادیه با شرکت رهبران هفت‌ کشور عربی مصر[۱]، اردن[۲]، لبنان[۳]، عربستان، سوریه[۴]، عراق، و یمن و حضور ناظران الجزایر[۵]، لیبی[۶]، تونس[۷]، و مراکش‌[۸] تشکیل شد و پیمان اتحادیه به‌ تصویب‌ رسید. از آن‌ پس‌ دیگر کشورهای عربی که‌ استقلال‌ سیاس آن‌ها به‌ رسمیت شناخته شده بود، به‌ اتحادیه پیوستند. پشتیبانی از حقوق مردم فلسطین به‌عنوان بخشی از جهان عرب‌، ازجمله اهداف اولیه و اصلی اتحادیه است و نماینده‌ای از جانب مردم فلسطین[۹] به‌‌عنوان‌ کشوری مستقل‌ در اتحادیه‌ شرکت‌ می‌کرد. در جنگ‌های میان‌ اسرائیل و کشورها عربی، اتحادیۀ عرب نقش‌ مهم‌ و بسزایی ایفا کرد. از 1976م، سازمان‌ آزادی‌بخش‌ فلسطین‌ به‌عنوان‌ نمایندۀ مردم‌ فلسطین‌ با حق‌ عضویت‌ کامل به‌ اتحادیه‌ ملحق‌ شد. اتحادیه‌ را در 1950م، سازمان ملل به رسمیت‌ شناخت و دبیر کل‌ آن‌ به‌عنوان‌ ناظر در جلسات‌ مجمع عمومی سازمان ملل شرکت‌ کرد. به دنبال انعقاد قرارداد کمپ‌ دیوید در 1975م، عضویت‌ مصر در اتحادیه‌ به‌ حالت‌ تعلیق درآمد و مقر آن‌ از قاهره‌[۱۰] به‌ تونس‌ انتقال‌ یافت‌ که‌ درپی عادی‌شدن‌ روابط‌ مصر با کشورهای عربی، در 1990م مجدداً به‌ قاهره انتقال‌ یافت‌.



  1. Egypt
  2. Jordan
  3. Lebanon
  4. Syria
  5. Algeria
  6. Libya
  7. Tunisia
  8. Morocco
  9. Palestine
  10. Cairo