مهین نویدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
نویدی فعالیت حرفه‌ای را از پیش از انقلاب در ادارۀ گریم تلویزیون شروع کرده است. وی از همان زمان برای اجرای گریم سریال [[هزاردستان (تلویزیون)|''هزاردستان'']] توسط [[عبدالله اسکندری]] به کار دعوت شد. با وقوع انقلاب کار ساخت ''هزاردستان'' چندی متوقف شد، اما با از سرگیری تولید سریال مجدداً با اسکندری در ''هزاردستان'' و همزمان در مجموعۀ [[امیرکبیر (مجموعه تلویزیونی)|''امیرکبیر'']] (ساختۀ [[سعید نیک‌پور]]) به همکاری پرداخت. نویدی تا سال‌های ابتدایی دهۀ 1370 به عنوان مجری گریم فیلم‌هایی که طراحی چهره‌پردازی‌شان به عهدۀ عبدالله اسکندری بوده فعالیت داشته است. از جملۀ این فیم‌ها به آثار شاخصی چون [[تیغ و ابریشم (فیلم)|''تیغ و ابریشمِ'']] [[مسعود کیمیایی]] (1364)، [[پرنده کوچک خوشبختی (فیلم)|''پرندۀ کوچک خوشبختی'']] [[پوران درخشنده]] (1366)، [[تمام وسوسه‌های زمین (فیلم سینمایی)|''تمام وسوسه‌های زمین'']] [[حمید سمندریان]] (1368)، [[نرگس (فیلم سینمایی)|''نرگسِ'']] [[رخشان بنی اعتماد (تهران ۱۳۳۳ش)|رخشان بنی‌اعتماد]] (1370)، [[ناصرالدین شاه آکتور سینما|''ناصرالدين شاه آكتور سينما'']]<nowiki/>ی [[محسن مخملباف]] (1370) و [[بانو (فیلم)|''بانو'']]<nowiki/>ی [[داریوش مهرجویی]] (1370) می‌توان اشاره کرد و همچنین آثاری از خسرو ملکان، [[محمدعلی سجادی]] و [[فرامرز صدیقی]]. مهین نویدی کار طراحی چهره‌پردازی را از سال 1373 با فیلم ''الو الو من جوجو ام'' ([[مرضیه برومند]]) شروع کرده و تاکنون در بیش‌تر از 40 فیلم سینمایی با این سمت حضور داشته است. از سریال‌های شاخصی که نویدی کار طراحی چهره‌پردازی آنها را به عهده داشته به [[میوه ممنوعه (تلویزیون)|''میوۀ ممنوعه'']] ([[حسن فتحی (تهران ۱۳۴۰ش)|حسن فتحی]]- 1386) و [[از یاد رفته (تلویزیون)|''از یاد رفته'']] (بهرام بهرامیان- 1397) می‌توان اشاره کرد. | نویدی فعالیت حرفه‌ای را از پیش از انقلاب در ادارۀ گریم تلویزیون شروع کرده است. وی از همان زمان برای اجرای گریم سریال [[هزاردستان (تلویزیون)|''هزاردستان'']] توسط [[عبدالله اسکندری]] به کار دعوت شد. با وقوع انقلاب کار ساخت ''هزاردستان'' چندی متوقف شد، اما با از سرگیری تولید سریال مجدداً با اسکندری در ''هزاردستان'' و همزمان در مجموعۀ [[امیرکبیر (مجموعه تلویزیونی)|''امیرکبیر'']] (ساختۀ [[سعید نیک‌پور]]) به همکاری پرداخت. نویدی تا سال‌های ابتدایی دهۀ 1370 به عنوان مجری گریم فیلم‌هایی که طراحی چهره‌پردازی‌شان به عهدۀ عبدالله اسکندری بوده فعالیت داشته است. از جملۀ این فیم‌ها به آثار شاخصی چون [[تیغ و ابریشم (فیلم)|''تیغ و ابریشمِ'']] [[مسعود کیمیایی]] (1364)، [[پرنده کوچک خوشبختی (فیلم)|''پرندۀ کوچک خوشبختی'']] [[پوران درخشنده]] (1366)، [[تمام وسوسه‌های زمین (فیلم سینمایی)|''تمام وسوسه‌های زمین'']] [[حمید سمندریان]] (1368)، [[نرگس (فیلم سینمایی)|''نرگسِ'']] [[رخشان بنی اعتماد (تهران ۱۳۳۳ش)|رخشان بنی‌اعتماد]] (1370)، [[ناصرالدین شاه آکتور سینما|''ناصرالدين شاه آكتور سينما'']]<nowiki/>ی [[محسن مخملباف]] (1370) و [[بانو (فیلم)|''بانو'']]<nowiki/>ی [[داریوش مهرجویی]] (1370) می‌توان اشاره کرد و همچنین آثاری از خسرو ملکان، [[محمدعلی سجادی]] و [[فرامرز صدیقی]]. مهین نویدی کار طراحی چهره‌پردازی را از سال 1373 با فیلم ''الو الو من جوجو ام'' ([[مرضیه برومند]]) شروع کرده و تاکنون در بیش‌تر از 40 فیلم سینمایی با این سمت حضور داشته است. از سریال‌های شاخصی که نویدی کار طراحی چهره‌پردازی آنها را به عهده داشته به [[میوه ممنوعه (تلویزیون)|''میوۀ ممنوعه'']] ([[حسن فتحی (تهران ۱۳۴۰ش)|حسن فتحی]]- 1386) و [[از یاد رفته (تلویزیون)|''از یاد رفته'']] (بهرام بهرامیان- 1397) می‌توان اشاره کرد. | ||
'''طراحی چهره‌پردازی''' (سینما) | |||
پشت دیوار سکوت (۱۳۹۵)؛ 360 درجه (۱۳۹۳)؛ ایران برگر (۱۳۹۳)؛ ع ش ق (۱۳۹۳)؛ اشباح (۱۳۹۲)؛ لاله (۱۳۹۲)؛ عملیات مهد کودک (۱۳۹۱)؛ هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند (۱۳۹۱)؛ اکباتان (۱۳۹۰)؛ شبکه (۱۳۹۰)؛ گزارش یک جشن (۱۳۸۹)؛ ازدواج در وقت اضافه (۱۳۸۸)؛ شکلات داغ (۱۳۸۸)؛ پاتو زمین نذار (۱۳۸۷)؛ خیابان بیست و چهارم (۱۳۸۷)؛ دعوت (۱۳۸۷)؛ دلخون (۱۳۸۷)؛ شکار روباه (۱۳۸۷)؛ خروس جنگی (۱۳۸۶)؛ صد سال به این سال‌ها (۱۳۸۶)؛ ارتفاع ۶/۴۵ (۱۳۸۵)؛ ازدواج به سبک ایرانی (۱۳۸۳)؛ باغ‌های کندلوس (۱۳۸۳)؛ در به درها (۱۳۸۳)؛ رازها (۱۳۸۳)؛ مهمان مامان (۱۳۸۲)؛ غوغا (۱۳۸۱)؛ بمانی (۱۳۸۰)؛ مربای شیرین (۱۳۸۰)؛ نگین (۱۳۸۰)؛ همکلاس (۱۳۸۰)؛ از صمیم قلب (۱۳۷۹)؛ ازدواج غیابی (۱۳۷۹)؛ آسمان پرستاره (۱۳۷۸)؛ دختران انتظار (۱۳۷۸)؛ آشوبگران (۱۳۷۷)؛ سیب سرخ حوا (۱۳۷۷)؛ شور زندگی (۱۳۷۷)؛ آن سوی آینه (۱۳۷۶)؛ ماه پیشونی (۱۳۷۴)؛ الو! الو! من جوجوام (۱۳۷۳) | |||
---- | |||
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۷
مهین نویدی (تهران 1334ش- )
چهره‌پرداز سینما و تلویزیون ایران. فارغ‌التحصیل رشتۀ گریم از دانشکدۀ صدا و سیماست. طی سه سال متوالی برای فیلم‌های بمانی، مهمان مامان و باغ‌های کندلوس در ششمین دوره جشن خانه سینما (1381) و دوره‌های بیست و دوم (1382) و بیست و سوم جشنواره فیلم فجر (1382) نامزد دریافت جایزۀ بهترین چهره‌پردازی بود تا این که در دوازدهمین دوره جشن خانه سینما (1387) ضمن نامزدی دریافت این جایزه برای فیلم دعوت، تندیس بهترین چهره‌پردازی را برای صدسال به این سال‌ها از آن خود کرد. همچنین وی به عنوان تنها زن چهره‌پرداز ایرانی در سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم ایران برگر برندۀ سیمرغ بلورین جشنواره در رشتۀ چهره‌پردازی شده است.
نویدی فعالیت حرفه‌ای را از پیش از انقلاب در ادارۀ گریم تلویزیون شروع کرده است. وی از همان زمان برای اجرای گریم سریال هزاردستان توسط عبدالله اسکندری به کار دعوت شد. با وقوع انقلاب کار ساخت هزاردستان چندی متوقف شد، اما با از سرگیری تولید سریال مجدداً با اسکندری در هزاردستان و همزمان در مجموعۀ امیرکبیر (ساختۀ سعید نیک‌پور) به همکاری پرداخت. نویدی تا سال‌های ابتدایی دهۀ 1370 به عنوان مجری گریم فیلم‌هایی که طراحی چهره‌پردازی‌شان به عهدۀ عبدالله اسکندری بوده فعالیت داشته است. از جملۀ این فیم‌ها به آثار شاخصی چون تیغ و ابریشمِ مسعود کیمیایی (1364)، پرندۀ کوچک خوشبختی پوران درخشنده (1366)، تمام وسوسه‌های زمین حمید سمندریان (1368)، نرگسِ رخشان بنی‌اعتماد (1370)، ناصرالدين شاه آكتور سينمای محسن مخملباف (1370) و بانوی داریوش مهرجویی (1370) می‌توان اشاره کرد و همچنین آثاری از خسرو ملکان، محمدعلی سجادی و فرامرز صدیقی. مهین نویدی کار طراحی چهره‌پردازی را از سال 1373 با فیلم الو الو من جوجو ام (مرضیه برومند) شروع کرده و تاکنون در بیش‌تر از 40 فیلم سینمایی با این سمت حضور داشته است. از سریال‌های شاخصی که نویدی کار طراحی چهره‌پردازی آنها را به عهده داشته به میوۀ ممنوعه (حسن فتحی- 1386) و از یاد رفته (بهرام بهرامیان- 1397) می‌توان اشاره کرد.
طراحی چهره‌پردازی (سینما)
پشت دیوار سکوت (۱۳۹۵)؛ 360 درجه (۱۳۹۳)؛ ایران برگر (۱۳۹۳)؛ ع ش ق (۱۳۹۳)؛ اشباح (۱۳۹۲)؛ لاله (۱۳۹۲)؛ عملیات مهد کودک (۱۳۹۱)؛ هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند (۱۳۹۱)؛ اکباتان (۱۳۹۰)؛ شبکه (۱۳۹۰)؛ گزارش یک جشن (۱۳۸۹)؛ ازدواج در وقت اضافه (۱۳۸۸)؛ شکلات داغ (۱۳۸۸)؛ پاتو زمین نذار (۱۳۸۷)؛ خیابان بیست و چهارم (۱۳۸۷)؛ دعوت (۱۳۸۷)؛ دلخون (۱۳۸۷)؛ شکار روباه (۱۳۸۷)؛ خروس جنگی (۱۳۸۶)؛ صد سال به این سال‌ها (۱۳۸۶)؛ ارتفاع ۶/۴۵ (۱۳۸۵)؛ ازدواج به سبک ایرانی (۱۳۸۳)؛ باغ‌های کندلوس (۱۳۸۳)؛ در به درها (۱۳۸۳)؛ رازها (۱۳۸۳)؛ مهمان مامان (۱۳۸۲)؛ غوغا (۱۳۸۱)؛ بمانی (۱۳۸۰)؛ مربای شیرین (۱۳۸۰)؛ نگین (۱۳۸۰)؛ همکلاس (۱۳۸۰)؛ از صمیم قلب (۱۳۷۹)؛ ازدواج غیابی (۱۳۷۹)؛ آسمان پرستاره (۱۳۷۸)؛ دختران انتظار (۱۳۷۸)؛ آشوبگران (۱۳۷۷)؛ سیب سرخ حوا (۱۳۷۷)؛ شور زندگی (۱۳۷۷)؛ آن سوی آینه (۱۳۷۶)؛ ماه پیشونی (۱۳۷۴)؛ الو! الو! من جوجوام (۱۳۷۳)