اصفهان، شهرستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
[[پرونده:11375500- 2.jpg|بندانگشتی|نقشه تقسیمات شهرستان اصفهان]] | [[پرونده:11375500- 2.jpg|بندانگشتی|نقشه تقسیمات شهرستان اصفهان]] | ||
اِصفهان، شهرستان | اِصفهان، شهرستان | ||
[[پرونده:11375500- 4.jpg|بندانگشتی|سی و سه پل- از جاذبههای گردشگری شهر اصفهان]] | |||
واقع در نواحی مرکزی و جنوب شرقی [[اصفهان، استان|استان اصفهان]]، مشتمل بر بخشهای جرقویۀ علیا، جرقویۀ سفلی، بن رود، کوهپایه، جلگه، و بخش مرکزی، با مرکزیت اداری [[اصفهان، شهر|شهر اصفهان]]. از شمال به شهرستانهای [[برخوار و میمه|برخوارومیمه]] و [[اردستان، شهرستان|اردستان]]، از شمال شرقی به [[نایین، شهرستان|شهرستان نایین]]، از شرق به [[یزد، استان|استان یزد]]، از جنوب به [[فارس، استان|استان فارس]]، و از غرب به شهرستانهای [[شهرضا، شهرستان|شهرضا]]، [[مبارکه، شهرستان|مبارکه]]، [[فلاورجان، شهرستان|فلاورجان]]، و [[خمینی شهر، شهرستان|خمینیشهر]] محدود میشود. بخشی از نواحی شمال شرقی آن را کوهستان [[مارشنان]] با ارتفاع ۳,۳۳۰ متر فراگرفته، که بلندترین کوه این شهرستان است، و در قسمتی از نواحی جنوبی و جنوب شرقی، کوههای نهچندان بلندی با ارتفاع کمتر از ۲,۵۳۴ متر (کوه ماهدشت) است. در مجموع، بیشتر اراضی شهرستان اصفهان دشت نسبتاً همواری است که [[زاینده رود|زایندهرود]] و خشکرودهایی از کوههای اطراف، آن را مشروب میکنند. اقلیم این شهرستان معتدل و خشک و جمعیت آن بالغ بر ۱,۹۸۶,۵۴۲ نفر است (۱۳۸۵). شهرستان اصفهان در واقع گرۀ مراصلاتی ایران است و شبکۀ راههای متعددی ازجمله خط آهن و فرودگاه بینالمللی اصفهان، آن را با تمام نواحی کشور مرتبط میکند. آبادیهای مهم آن عبارتاند از کوهپایه، هرند، سگزی، خوراسکان، ورزنه، اژیه، نیکآباد، محمدآباد، نصرآباد، و حسنآباد. اصفهان از نظر کشاورزی و صنعتی از پیشرفتهترین نواحی ایران است. غلّات، انواع میوه، تنباکو و خشکبار، از فرآوردههای کشاورزی و صادراتی آن است. کارهای هنری و قالیبافی و نسّاجی، لبنیات، چرم، شیلات، قند و شکر، پنبه، و مصالح ساختمانی، ابزارهای الکترونیکی و الکتریکی و ماشینآلات و گردشگری، فعالیتهای اقتصادی آن را تشکیل میدهند. | واقع در نواحی مرکزی و جنوب شرقی [[اصفهان، استان|استان اصفهان]]، مشتمل بر بخشهای جرقویۀ علیا، جرقویۀ سفلی، بن رود، کوهپایه، جلگه، و بخش مرکزی، با مرکزیت اداری [[اصفهان، شهر|شهر اصفهان]]. از شمال به شهرستانهای [[برخوار و میمه|برخوارومیمه]] و [[اردستان، شهرستان|اردستان]]، از شمال شرقی به [[نایین، شهرستان|شهرستان نایین]]، از شرق به [[یزد، استان|استان یزد]]، از جنوب به [[فارس، استان|استان فارس]]، و از غرب به شهرستانهای [[شهرضا، شهرستان|شهرضا]]، [[مبارکه، شهرستان|مبارکه]]، [[فلاورجان، شهرستان|فلاورجان]]، و [[خمینی شهر، شهرستان|خمینیشهر]] محدود میشود. بخشی از نواحی شمال شرقی آن را کوهستان [[مارشنان]] با ارتفاع ۳,۳۳۰ متر فراگرفته، که بلندترین کوه این شهرستان است، و در قسمتی از نواحی جنوبی و جنوب شرقی، کوههای نهچندان بلندی با ارتفاع کمتر از ۲,۵۳۴ متر (کوه ماهدشت) است. در مجموع، بیشتر اراضی شهرستان اصفهان دشت نسبتاً همواری است که [[زاینده رود|زایندهرود]] و خشکرودهایی از کوههای اطراف، آن را مشروب میکنند. اقلیم این شهرستان معتدل و خشک و جمعیت آن بالغ بر ۱,۹۸۶,۵۴۲ نفر است (۱۳۸۵). شهرستان اصفهان در واقع گرۀ مراصلاتی ایران است و شبکۀ راههای متعددی ازجمله خط آهن و فرودگاه بینالمللی اصفهان، آن را با تمام نواحی کشور مرتبط میکند. آبادیهای مهم آن عبارتاند از کوهپایه، هرند، سگزی، خوراسکان، ورزنه، اژیه، نیکآباد، محمدآباد، نصرآباد، و حسنآباد. اصفهان از نظر کشاورزی و صنعتی از پیشرفتهترین نواحی ایران است. غلّات، انواع میوه، تنباکو و خشکبار، از فرآوردههای کشاورزی و صادراتی آن است. کارهای هنری و قالیبافی و نسّاجی، لبنیات، چرم، شیلات، قند و شکر، پنبه، و مصالح ساختمانی، ابزارهای الکترونیکی و الکتریکی و ماشینآلات و گردشگری، فعالیتهای اقتصادی آن را تشکیل میدهند. | ||
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۴۷
اصفهان، شهرستان | |
---|---|
کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
استان | اصفهان |
بخش | جرقویۀ علیا، جرقویۀ سفلی، بن رود، کوهپایه، جلگه، و مرکزی |
جمعیت | بالغ بر ۱,۹۸۶,۵۴۲ نفر (۱۳۸۵ش) |
موقعیت | جنوب شهرستانهای برخوارومیمه و اردستان، جنوب غربی شهرستان نایین، غرب استان یزد، شمال استان فارس، و شرق شهرستانهای شهرضا، مبارکه، فلاورجان، و خمینیشهر |
نوع اقلیم | معتدل و خشک |
تولیدات و صنایع مهم | فرآوردههای کشاورزی: غلّات، انواع میوه، تنباکو و خشکبار - فعالیتهای اقتصادی: کارهای هنری و قالیبافی و نسّاجی، لبنیات، چرم، شیلات، قند و شکر، پنبه، و مصالح ساختمانی، ابزارهای الکترونیکی و الکتریکی و ماشینآلات و گردشگری |
شهر ها و آبادی های مهم | کوهپایه، هرند، سگزی، خوراسکان، ورزنه، اژیه، نیکآباد، محمدآباد، نصرآباد، و حسنآباد |
اِصفهان، شهرستان
واقع در نواحی مرکزی و جنوب شرقی استان اصفهان، مشتمل بر بخشهای جرقویۀ علیا، جرقویۀ سفلی، بن رود، کوهپایه، جلگه، و بخش مرکزی، با مرکزیت اداری شهر اصفهان. از شمال به شهرستانهای برخوارومیمه و اردستان، از شمال شرقی به شهرستان نایین، از شرق به استان یزد، از جنوب به استان فارس، و از غرب به شهرستانهای شهرضا، مبارکه، فلاورجان، و خمینیشهر محدود میشود. بخشی از نواحی شمال شرقی آن را کوهستان مارشنان با ارتفاع ۳,۳۳۰ متر فراگرفته، که بلندترین کوه این شهرستان است، و در قسمتی از نواحی جنوبی و جنوب شرقی، کوههای نهچندان بلندی با ارتفاع کمتر از ۲,۵۳۴ متر (کوه ماهدشت) است. در مجموع، بیشتر اراضی شهرستان اصفهان دشت نسبتاً همواری است که زایندهرود و خشکرودهایی از کوههای اطراف، آن را مشروب میکنند. اقلیم این شهرستان معتدل و خشک و جمعیت آن بالغ بر ۱,۹۸۶,۵۴۲ نفر است (۱۳۸۵). شهرستان اصفهان در واقع گرۀ مراصلاتی ایران است و شبکۀ راههای متعددی ازجمله خط آهن و فرودگاه بینالمللی اصفهان، آن را با تمام نواحی کشور مرتبط میکند. آبادیهای مهم آن عبارتاند از کوهپایه، هرند، سگزی، خوراسکان، ورزنه، اژیه، نیکآباد، محمدآباد، نصرآباد، و حسنآباد. اصفهان از نظر کشاورزی و صنعتی از پیشرفتهترین نواحی ایران است. غلّات، انواع میوه، تنباکو و خشکبار، از فرآوردههای کشاورزی و صادراتی آن است. کارهای هنری و قالیبافی و نسّاجی، لبنیات، چرم، شیلات، قند و شکر، پنبه، و مصالح ساختمانی، ابزارهای الکترونیکی و الکتریکی و ماشینآلات و گردشگری، فعالیتهای اقتصادی آن را تشکیل میدهند.