سند، رود
سِنْد، رود (Indus)
(به یونانی: ایندوس) رودی در آسیا. از تبت[۱] سرچشمه می‌گیرد و پس از طی ۳,۱۸۰ کیلومتر به دریای عرب[۲] می‌ریزد. در ۱۹۶۰، استفاده از آب‌های این رود به‌همراه پنج ریزابۀ آن بین هند و پاکستان تقسیم شد. در هزاره‌های ۳ و ۲پ‌م، تمدن درۀ سِند[۳] در مراکزی همچون هاراپا[۴] و موهنجودارو[۵] شکوفا شد. سند از کوه‌های کایلاس[۶] در تبت، نزدیک سرچشمه‌های براهماپوترا[۷]، ساتلج، و گاگرا[۸]، سرچشمه می‌گیرد و بیش از ۸۰۰ کیلومتر در سمت شمال غربی از تبت و سپس کشمیر[۹]، بین رشته‌کوه‌های لاداخ[۱۰] و زنسکر[۱۱]، می‌گذرد. شیوک[۱۲]، مهم‌ترین ریزابۀ بخش علیای آن، در این‌جا به سند می‌پیوندد. سپس سند در جهت جنوب غربی جریان می‌یابد و وارد پنجاب[۱۳] می‌شود و در آتوک رود کابل[۱۴]، از افغانستان، به آن می‌پیوندد، پس از ۱۶۰۰ کیلومتر در سمت جنوب غربی روان می‌شود و در حدود ۸۰کیلومتری جنوب کراچی[۱۵] به دلتای خود می‌ریزد.