اعلم، مظفر (۱۲۶۱ـ۱۶۵۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
جز (Mohammadi3 صفحهٔ اعلم ، مظفر (۱۲۶۱ـ۱۶۵۲ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به اعلم، مظفر (۱۲۶۱ـ۱۶۵۲ش) منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


اَعلَم‌، مُظَفَّر (۱۲۶۱ـ۱۶۵۲ش)<br>
اَعلَم‌، مُظَفَّر (۱۲۶۱ـ۱۶۵۲ش)<br>


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۱۹: خط ۱۹:
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =وزیر دوره پهلوی
|سمت =عضو کمیسیون‌ تحدید مرز‌ ایران‌ و ترکیه‌ و کنسول‌ ایران‌ در دمشق‌ - وزیر دوره پهلوی
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|آثار =
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>(ملقّب‌ به‌ «سالار مظفر و سالار انتصار») دولتمرد، نظامی، و وزیر دورۀ‌ قاجار و پهلوی. فرزند میرزا علی‌اکبرخان‌، معتمدالوزارۀ‌ قزوینی بود که تحصیلات‌ خود را در باکو گذراند و راهی‌ فرانسه‌ شد و در دانشکدۀ‌ افسری‌ سن‌سیر به‌ تحصیل‌ پرداخت‌. سپس‌ به‌ ایران‌ آمد و در وزارت‌ امور خارجه‌ استخدام‌ شد و به‌ سمت‌ عضو کمیسیون‌ تحدید مرز‌ ایران‌ و ترکیه‌ و کنسول‌ ایران‌ در دمشق‌ به‌ کار پرداخت‌. پس‌ از فتح‌ تهران‌ (۱۳۲۷ق) ابتدا معاون‌ یپرم‌خان‌ در نظمیه‌ (شهربانی‌)، و پس‌ از مدتی‌ رئیس نظمیه‌ شد‌. سپس‌ با درجۀ‌ سرهنگی‌ به‌ فرماندهی‌ قوای‌ خراسان‌ منصوب‌ گردید و لقب‌ سالار مظفر و درجۀ‌ سرتیپی‌ گرفت‌. در ۱۲۹۰ش به‌ حکومت‌ کردستان‌ رسید و لقب‌ سردار انتصار گرفت و چندی بعد رئیس بریگاد قزاقخانۀ‌ مرکزی‌ شد. از این‌ زمان،‌ روابط‌ حسنه‌ای‌ با رضاخان‌ برقرار کرد و در ۱۳۰۲ش توطئۀ‌ قتل‌ او را که قوام‌السلطنه عامل آن بود به اطلاع وی رساند. سپس‌ استاندار کردستان‌، رئیس بنادر جنوب‌ و خلیج‌فارس‌، استاندار لرستان‌، استاندار‌ فارس‌ و آذربایجان‌ غربی‌، رئیس کل ادارۀ‌ تجارت‌ (۱۳۱۴ش‌)، وزیر امور خارجه‌ (۱۳۱۷ش‌)، نماینده ایران در جامعۀ ملل (۱۳۱۷ش) استاندار آذربایجان‌ غربی‌ (۱۳۱۹ش‌) و وزیر مختار ایران‌ در بغداد (۱۳۳۰ش‌) شد. در هنگام فرار محمدرضا پهلوی از ایران، در مرداد ۱۳۳۲، و توقفش در بغداد با او نامهربانی کرد، از این‌رو، پس‌ از کودتای‌ ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش، به وی‌ اجازۀ‌ ورود به‌ ایران‌ داده نشد و تا ۱۳۵۰ش در خارج‌ از ایران‌ به‌‌سر برد. در این‌ سال،‌ به‌ ایران‌ آمد و پس‌ از دو سال‌ زندگی‌ مخفی‌ درگذشت.</p>
}}<p>(ملقب‌ به‌ «سالار مظفر و سالار انتصار») دولتمرد، نظامی، و وزیر دورۀ‌ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]. فرزند میرزا علی‌اکبرخان‌، [[معتمدالوزاره|معتمدالوزارۀ‌]] قزوینی بود که تحصیلات‌ خود را در [[باکو]] گذراند و راهی‌ [[فرانسه|فرانسه‌]] شد و در دانشکدۀ‌ افسری‌ سن‌سیر به‌ تحصیل‌ پرداخت‌. سپس‌ به‌ ایران‌ آمد و در وزارت‌ امور خارجه‌ استخدام‌ شد و به‌ سمت‌ عضو کمیسیون‌ تحدید مرز‌ ایران‌ و [[ترکیه|ترکیه‌]] و کنسول‌ ایران‌ در [[دمشق|دمشق‌]] به‌ کار پرداخت‌. پس‌ از فتح‌ تهران‌ (۱۳۲۷ق) ابتدا معاون‌ یپرم‌خان‌ در نظمیه‌ ([[شهربانی|شهربانی‌]])، و پس‌ از مدتی‌ رئیس نظمیه‌ شد‌. سپس‌ با درجۀ‌ سرهنگی‌ به‌ فرماندهی‌ قوای‌ خراسان‌ منصوب‌ گردید و لقب‌ سالار مظفر و درجۀ‌ سرتیپی‌ گرفت‌. در ۱۲۹۰ش به‌ حکومت‌ [[کردستان|کردستان‌]] رسید و لقب‌ سردار انتصار گرفت و چندی بعد رئیس بریگاد قزاقخانۀ‌ مرکزی‌ شد. از این‌ زمان،‌ روابط‌ حسنه‌ای‌ با [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاخان‌]] برقرار کرد و در ۱۳۰۲ش توطئۀ‌ قتل‌ او را که [[قوام‌السلطنه‌|قوام‌السلطنه]] عامل آن بود به اطلاع وی رساند. سپس‌ استاندار کردستان‌، رئیس بنادر جنوب‌ و [[خلیج فارس|خلیج‌فارس‌]]، استاندار [[لرستان|لرستان‌]]، استاندار‌ [[فارس، استان|فارس‌]] و [[آذربایجان غربی|آذربایجان‌ غربی‌]]، رئیس کل ادارۀ‌ تجارت‌ (۱۳۱۴ش‌)، وزیر امور خارجه‌ (۱۳۱۷ش‌)، نماینده ایران در جامعۀ ملل (۱۳۱۷ش) استاندار آذربایجان‌ غربی‌ (۱۳۱۹ش‌) و وزیر مختار ایران‌ در [[بغداد]] (۱۳۳۰ش‌) شد. در هنگام فرار [[محمدرضا شاه پهلوی (۱۲۹۸ـ۱۳۵۹ش)|محمدرضا پهلوی]] از ایران، در مرداد ۱۳۳۲ش، و توقفش در [[بغداد]] با او نامهربانی کرد، از این‌رو، پس‌ از کودتای‌ ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش، به وی‌ اجازۀ‌ ورود به‌ ایران‌ داده نشد و تا ۱۳۵۰ش در خارج‌ از ایران‌ به‌‌سر برد. در این‌ سال،‌ به‌ ایران‌ آمد و پس‌ از دو سال‌ زندگی‌ مخفی‌ درگذشت.</p>
<br><!--11396100-->
<br><!--11396100-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۹

اَعلَم‌، مُظَفَّر (۱۲۶۱ـ۱۶۵۲ش)

مظفر اعلم
زادروز ۱۲۶۱ش
درگذشت ۱۶۵۲ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دانشکده افسری سن سیر
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
شغل و تخصص های دیگر فرمانده نظامی
لقب سالار مظفر- سالار انتصار
گروه مقاله تاریخ ایران
خویشاوندان سرشناس میرزا علی اکبرخان معتمدالوزاره قزوینی (پدر)

(ملقب‌ به‌ «سالار مظفر و سالار انتصار») دولتمرد، نظامی، و وزیر دورۀ‌ قاجار و پهلوی. فرزند میرزا علی‌اکبرخان‌، معتمدالوزارۀ‌ قزوینی بود که تحصیلات‌ خود را در باکو گذراند و راهی‌ فرانسه‌ شد و در دانشکدۀ‌ افسری‌ سن‌سیر به‌ تحصیل‌ پرداخت‌. سپس‌ به‌ ایران‌ آمد و در وزارت‌ امور خارجه‌ استخدام‌ شد و به‌ سمت‌ عضو کمیسیون‌ تحدید مرز‌ ایران‌ و ترکیه‌ و کنسول‌ ایران‌ در دمشق‌ به‌ کار پرداخت‌. پس‌ از فتح‌ تهران‌ (۱۳۲۷ق) ابتدا معاون‌ یپرم‌خان‌ در نظمیه‌ (شهربانی‌)، و پس‌ از مدتی‌ رئیس نظمیه‌ شد‌. سپس‌ با درجۀ‌ سرهنگی‌ به‌ فرماندهی‌ قوای‌ خراسان‌ منصوب‌ گردید و لقب‌ سالار مظفر و درجۀ‌ سرتیپی‌ گرفت‌. در ۱۲۹۰ش به‌ حکومت‌ کردستان‌ رسید و لقب‌ سردار انتصار گرفت و چندی بعد رئیس بریگاد قزاقخانۀ‌ مرکزی‌ شد. از این‌ زمان،‌ روابط‌ حسنه‌ای‌ با رضاخان‌ برقرار کرد و در ۱۳۰۲ش توطئۀ‌ قتل‌ او را که قوام‌السلطنه عامل آن بود به اطلاع وی رساند. سپس‌ استاندار کردستان‌، رئیس بنادر جنوب‌ و خلیج‌فارس‌، استاندار لرستان‌، استاندار‌ فارس‌ و آذربایجان‌ غربی‌، رئیس کل ادارۀ‌ تجارت‌ (۱۳۱۴ش‌)، وزیر امور خارجه‌ (۱۳۱۷ش‌)، نماینده ایران در جامعۀ ملل (۱۳۱۷ش) استاندار آذربایجان‌ غربی‌ (۱۳۱۹ش‌) و وزیر مختار ایران‌ در بغداد (۱۳۳۰ش‌) شد. در هنگام فرار محمدرضا پهلوی از ایران، در مرداد ۱۳۳۲ش، و توقفش در بغداد با او نامهربانی کرد، از این‌رو، پس‌ از کودتای‌ ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش، به وی‌ اجازۀ‌ ورود به‌ ایران‌ داده نشد و تا ۱۳۵۰ش در خارج‌ از ایران‌ به‌‌سر برد. در این‌ سال،‌ به‌ ایران‌ آمد و پس‌ از دو سال‌ زندگی‌ مخفی‌ درگذشت.