آذری، شیوه معماری: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آذری، شیوۀ معماری Azari (architectural style) | |||
براساس یکی از انواع سبک‌شناسی معماری ایرانی، شیوه‌ای که از قرن ۷ تا اوایل قرن ۱۰ق رواج داشت. این دوره، از زمان حملۀ [[مغول]] آغاز شد و طی سلسله‌های [[ایلخانان|ایلخانی]]، [[تیموریان|تیموری]]، و سلسله‌های کوچکی همچون [[آل مظفر|آل‌مظفر]]، قره‌قویونلو، و [[آق قویونلوها|آق‌قویونلو]] ادامه یافت. مهم‌ترین ویژگی‌های شیوۀ آذری عبارت‌اند از توسعه و تکامل پوشش‌های قوسی، به‌ویژه [[گنبد (معماری)|گنبد]]<nowiki/>ها، به لحاظ کیفیت، ابعاد، فناوری ساخت، و تزیینات؛ تکامل نظام دوپوش‌سازی گنبدها؛ رواج و شکوفایی کاربرد کاشی، بیشتر به‌صورت معرّق در جدار‌های داخلی و خارجی ابنیه و پوشش گنبدها؛ پیچیده‌تر و متنوع‌ترشدن پلان مساجد و مدارس و سایر بناها. قوام‌الدین شیرازی مشهورترین معمار این شیوه است. | |||
مدرسۀ ضیائیۀ [[یزد، شهر|یزد]]، [[رصدخانه مراغه|رصدخانۀ مراغه]]، [[سلطانیه، گنبد|گنبد سلطانیه]]، [[مسجد کبود تبریز]]، مسجد جامع [[ورامین، شهر|ورامین]]، [[مسجد گوهرشاد]] مشهد، مسجد میرچخماق یزد، [[علی شاه، ارگ|ارگ علی‌شاه]] تبریز، بقعۀ سیدرکن‌الدین یزد، مدرسۀ غیاثیۀ خَرگِرد خراسان، و مجموعۀ [[بایزید بسطامی، آرامگاه|مقبرۀ بایزید بسطامی]] در [[بسطام، شهر|بسطام]]، از مهم‌ترین بناهای شیوۀ آذری‌اند. | |||
| | ||
---- | |||
[[Category:معماری]] [[Category:اصطلاحات و مفاهیم، سبک ها و تاریخ عمومی]] | [[Category:معماری]] [[Category:اصطلاحات و مفاهیم، سبک ها و تاریخ عمومی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۹
آذری، شیوۀ معماری Azari (architectural style)
براساس یکی از انواع سبک‌شناسی معماری ایرانی، شیوه‌ای که از قرن ۷ تا اوایل قرن ۱۰ق رواج داشت. این دوره، از زمان حملۀ مغول آغاز شد و طی سلسله‌های ایلخانی، تیموری، و سلسله‌های کوچکی همچون آل‌مظفر، قره‌قویونلو، و آق‌قویونلو ادامه یافت. مهم‌ترین ویژگی‌های شیوۀ آذری عبارت‌اند از توسعه و تکامل پوشش‌های قوسی، به‌ویژه گنبدها، به لحاظ کیفیت، ابعاد، فناوری ساخت، و تزیینات؛ تکامل نظام دوپوش‌سازی گنبدها؛ رواج و شکوفایی کاربرد کاشی، بیشتر به‌صورت معرّق در جدار‌های داخلی و خارجی ابنیه و پوشش گنبدها؛ پیچیده‌تر و متنوع‌ترشدن پلان مساجد و مدارس و سایر بناها. قوام‌الدین شیرازی مشهورترین معمار این شیوه است.
مدرسۀ ضیائیۀ یزد، رصدخانۀ مراغه، گنبد سلطانیه، مسجد کبود تبریز، مسجد جامع ورامین، مسجد گوهرشاد مشهد، مسجد میرچخماق یزد، ارگ علی‌شاه تبریز، بقعۀ سیدرکن‌الدین یزد، مدرسۀ غیاثیۀ خَرگِرد خراسان، و مجموعۀ مقبرۀ بایزید بسطامی در بسطام، از مهم‌ترین بناهای شیوۀ آذری‌اند.