ابراهیم میرزای صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


ابراهیم میرزای صفوی (۹۴۶ـ۹۸۴ق)<br>(متخلص به جاهی شاهزاده) خوشنویس و شاعر ایرانی، نوۀ شاه‌اسماعیل و داماد شاه‌[[طهماسب صفوی اول|طهماسب اول صفوی]] بود. پس از آن‌که گوهر سلطان، دختر شاه‌طهماسب، را به زنی گرفت، به حکومت [[خراسان]] منصوب شد و دوازده سال در این مقام بود. شاه‌اسماعیل دوم پس از برآمدن به تخت شاهی، ابراهیم میرزا را در قزوین به قتل رساند. پیکرش را بعدها به [[مشهد، شهر|مشهد]] بردند. در میان شاهزادگان صفوی، کسی چون او به جامعیت در علوم و فنون و هنرها نبود. وی بر علوم رایج زمان خود از پزشکی، ریاضی و فلسفه تا صرف‌ونحو، احادیث و انساب تسلط داشت و در هنرهایی چون خوشنویسی، نقاشی و تذهیب زبردست بود. کتابخانه‌اش با بیش از ۴‌هزار کتاب نفیس، مرکز گردآمدن هنرمندان بود. به فارسی و ترکی شعر می‌گفت و نسخه‌ای از دیوان او در حدود ۳‌هزار بیت در کتابخانۀ سلطنتی نگهداری می‌شود. مجموعه‌ای از آثار هنری چون خطوط خوش، آثار مصوّران و نگارگران، جواهرات و ظروف‌چینی داشت که مشهور است.<br><!--11011300-->
 
ابراهیم میرزای صفوی (۹۴۶ـ۹۸۴ق)<br>(متخلص به جاهی شاهزاده) خوشنویس و شاعر ایرانی، نوۀ [[اسماعیل صفوی اول|شاه‌اسماعیل]] و داماد شاه‌[[طهماسب صفوی اول|طهماسب اول صفوی]] بود. پس از آن‌که گوهر سلطان، دختر شاه‌طهماسب، را به زنی گرفت، به حکومت [[خراسان]] منصوب شد و دوازده سال در این مقام بود. [[اسماعیل صفوی دوم|شاه‌اسماعیل دوم]] پس از برآمدن به تخت شاهی، ابراهیم میرزا را در [[قزوین، شهر|قزوین]] به قتل رساند. پیکرش را بعدها به [[مشهد، شهر|مشهد]] بردند. در میان شاهزادگان [[صفویه|صفوی]]، کسی چون او به جامعیت در علوم و فنون و هنرها نبود. وی بر علوم رایج زمان خود از [[پزشکی]]، [[ریاضیات|ریاضی]] و [[فلسفه]] تا [[صرف و نحو|صرف‌ونحو]]، احادیث و انساب تسلط داشت و در هنرهایی چون [[خوشنویسی]]، [[نقاشی]] و [[تذهیب]] زبردست بود. کتابخانه‌اش با بیش از ۴‌هزار کتاب نفیس، مرکز گردآمدن هنرمندان بود. به فارسی و ترکی شعر می‌گفت و نسخه‌ای از دیوان او در حدود ۳‌هزار بیت در کتابخانۀ سلطنتی نگهداری می‌شود. مجموعه‌ای از آثار هنری چون خطوط خوش، آثار مصوّران و نگارگران، جواهرات و ظروف‌چینی داشت که مشهور است.<br><!--11011300-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]]
[[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]]

نسخهٔ ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۰


ابراهیم میرزای صفوی (۹۴۶ـ۹۸۴ق)
(متخلص به جاهی شاهزاده) خوشنویس و شاعر ایرانی، نوۀ شاه‌اسماعیل و داماد شاه‌طهماسب اول صفوی بود. پس از آن‌که گوهر سلطان، دختر شاه‌طهماسب، را به زنی گرفت، به حکومت خراسان منصوب شد و دوازده سال در این مقام بود. شاه‌اسماعیل دوم پس از برآمدن به تخت شاهی، ابراهیم میرزا را در قزوین به قتل رساند. پیکرش را بعدها به مشهد بردند. در میان شاهزادگان صفوی، کسی چون او به جامعیت در علوم و فنون و هنرها نبود. وی بر علوم رایج زمان خود از پزشکی، ریاضی و فلسفه تا صرف‌ونحو، احادیث و انساب تسلط داشت و در هنرهایی چون خوشنویسی، نقاشی و تذهیب زبردست بود. کتابخانه‌اش با بیش از ۴‌هزار کتاب نفیس، مرکز گردآمدن هنرمندان بود. به فارسی و ترکی شعر می‌گفت و نسخه‌ای از دیوان او در حدود ۳‌هزار بیت در کتابخانۀ سلطنتی نگهداری می‌شود. مجموعه‌ای از آثار هنری چون خطوط خوش، آثار مصوّران و نگارگران، جواهرات و ظروف‌چینی داشت که مشهور است.