پرش به محتوا

ابراهیم میرزای صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابراهیم میرزای صفوی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=جاهی شاهزاده|لقب=|زادروز=۹۴۶ق|تاریخ مرگ=۹۸۴ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=خوشنویس|شغل و تخصص های دیگر=شاعر|سبک=|مکتب=|سمت=حاکم خراسان|جوایز و افتخارات=|آثار=دیوان شعر با حدود ۳‌هزار بیت|خویشاوندان سرشناس=شاه‌اسماعیل (پدربزرگ) - شاه‌طهماسب اول صفوی (پدرزن) - گوهر سلطان (همسر)|گروه مقاله=ادبیات فارسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}


ابراهیم میرزای صفوی (۹۴۶ـ۹۸۴ق)<br>(متخلص به جاهی شاهزاده) خوشنویس و شاعر ایرانی، نوۀ [[اسماعیل صفوی اول|شاه‌اسماعیل]] و داماد شاه‌[[طهماسب صفوی اول|طهماسب اول صفوی]] بود. پس از آن‌که گوهر سلطان، دختر شاه‌طهماسب، را به زنی گرفت، به حکومت [[خراسان]] منصوب شد و دوازده سال در این مقام بود. [[اسماعیل صفوی دوم|شاه‌اسماعیل دوم]] پس از برآمدن به تخت شاهی، ابراهیم میرزا را در [[قزوین، شهر|قزوین]] به قتل رساند. پیکرش را بعدها به [[مشهد، شهر|مشهد]] بردند. در میان شاهزادگان [[صفویه|صفوی]]، کسی چون او به جامعیت در علوم و فنون و هنرها نبود. وی بر علوم رایج زمان خود از [[پزشکی]]، [[ریاضیات|ریاضی]] و [[فلسفه]] تا [[صرف و نحو|صرف‌ونحو]]، احادیث و انساب تسلط داشت و در هنرهایی چون [[خوشنویسی]]، [[نقاشی]] و [[تذهیب]] زبردست بود. کتابخانه‌اش با بیش از ۴‌هزار کتاب نفیس، مرکز گردآمدن هنرمندان بود. به فارسی و ترکی شعر می‌گفت و نسخه‌ای از دیوان او در حدود ۳‌هزار بیت در کتابخانۀ سلطنتی نگهداری می‌شود. مجموعه‌ای از آثار هنری چون خطوط خوش، آثار مصوّران و نگارگران، جواهرات و ظروف‌چینی داشت که مشهور است.<br><!--11011300-->
ابراهیم میرزای صفوی (۹۴۶ـ۹۸۴ق)<br>(متخلص به جاهی شاهزاده) خوشنویس و شاعر ایرانی، نوۀ [[اسماعیل صفوی اول|شاه‌اسماعیل]] و داماد شاه‌[[طهماسب صفوی اول|طهماسب اول صفوی]] بود. پس از آن‌که گوهر سلطان، دختر شاه‌طهماسب، را به زنی گرفت، به حکومت [[خراسان]] منصوب شد و دوازده سال در این مقام بود. [[اسماعیل صفوی دوم|شاه‌اسماعیل دوم]] پس از برآمدن به تخت شاهی، ابراهیم میرزا را در [[قزوین، شهر|قزوین]] به قتل رساند. پیکرش را بعدها به [[مشهد، شهر|مشهد]] بردند. در میان شاهزادگان [[صفویه|صفوی]]، کسی چون او به جامعیت در علوم و فنون و هنرها نبود. وی بر علوم رایج زمان خود از [[پزشکی]]، [[ریاضیات|ریاضی]] و [[فلسفه]] تا [[صرف و نحو|صرف‌ونحو]]، احادیث و انساب تسلط داشت و در هنرهایی چون [[خوشنویسی]]، [[نقاشی]] و [[تذهیب]] زبردست بود. کتابخانه‌اش با بیش از ۴‌هزار کتاب نفیس، مرکز گردآمدن هنرمندان بود. به فارسی و ترکی شعر می‌گفت و نسخه‌ای از دیوان او در حدود ۳‌هزار بیت در کتابخانۀ سلطنتی نگهداری می‌شود. مجموعه‌ای از آثار هنری چون خطوط خوش، آثار مصوّران و نگارگران، جواهرات و ظروف‌چینی داشت که مشهور است.<br><!--11011300-->
۶٬۷۸۳

ویرایش