آیه ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آیۀ ولایت Verse of Wilaya (Qur'an) | آیۀ ولایت Verse of Wilaya (Qur'an) | ||
<br>در [[قرآن]]، [[مایده، سوره|سورۀ مائده]]، آیۀ ۵۵: «همانا ولیّ (سرپرست و پیشوای) شما فقط خداوند است و پیامبر او و مؤمنانی که نماز را بر پا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند». مفسران شأن نزول این [[آیه]] را چنین نقل کرده‌اند که مرد فقیری در مسجد درخواست کمک کرد، کسی به او چیزی نداد، [[امام علی|حضرت علی]] (ع) که در این هنگام مشغول | <br>در [[قرآن]]، [[مایده، سوره|سورۀ مائده]]، آیۀ ۵۵: «همانا ولیّ (سرپرست و پیشوای) شما فقط [[خدا|خداوند]] است و [[پیامبر]] او و مؤمنانی که [[نماز]] را بر پا می‌دارند و در حال رکوع [[زکات]] می‌دهند». مفسران شأن نزول این [[آیه]] را چنین نقل کرده‌اند که مرد فقیری در [[مسجد]] درخواست کمک کرد، کسی به او چیزی نداد، [[امام علی|حضرت علی]] (ع) که در این هنگام مشغول نماز بود دست خود را به‌نحوی به طرف او دراز کرد که او اشاره را دریافت و سریعاً انگشتری را از انگشت حضرت بیرون آورد. مفسران شیعی و برخی از مفسران سنّی گفتهاند که این آیه در تجلیل از این خاتم‌بخشی و [[کرامت]] طبع حضرت علی (ع) نازل شد و [[ولایت]] و پیشوایی (سرپرستی) آن حضرت را در ردیف ولایت خدا و رسول معرفی کرد. فقها به این آیه استناد کرده و گفتهاند که فعل ضروری و قلیل، خللی به صحت نماز نمی‌رساند. | ||
<br><!--10291800--> | <br><!--10291800--> | ||
---- | |||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | [[رده:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:علوم قرآنی]] | [[رده:علوم قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۲
آیۀ ولایت Verse of Wilaya (Qur'an)
در قرآن، سورۀ مائده، آیۀ ۵۵: «همانا ولیّ (سرپرست و پیشوای) شما فقط خداوند است و پیامبر او و مؤمنانی که نماز را بر پا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند». مفسران شأن نزول این آیه را چنین نقل کرده‌اند که مرد فقیری در مسجد درخواست کمک کرد، کسی به او چیزی نداد، حضرت علی (ع) که در این هنگام مشغول نماز بود دست خود را به‌نحوی به طرف او دراز کرد که او اشاره را دریافت و سریعاً انگشتری را از انگشت حضرت بیرون آورد. مفسران شیعی و برخی از مفسران سنّی گفتهاند که این آیه در تجلیل از این خاتم‌بخشی و کرامت طبع حضرت علی (ع) نازل شد و ولایت و پیشوایی (سرپرستی) آن حضرت را در ردیف ولایت خدا و رسول معرفی کرد. فقها به این آیه استناد کرده و گفتهاند که فعل ضروری و قلیل، خللی به صحت نماز نمی‌رساند.