اعلم، مظفر (۱۲۶۱ـ۱۶۵۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَعلَم، | اَعلَم، مُظَفَّر (۱۲۶۱ـ۱۶۵۲ش)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =وزیر دوره پهلوی | |سمت =عضو کمیسیون تحدید مرز ایران و ترکیه و کنسول ایران در دمشق - وزیر دوره پهلوی | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>( | }}<p>(ملقب به «سالار مظفر و سالار انتصار») دولتمرد، نظامی، و وزیر دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]. فرزند میرزا علی‌اکبرخان، [[معتمدالوزاره|معتمدالوزارۀ]] قزوینی بود که تحصیلات خود را در [[باکو]] گذراند و راهی [[فرانسه|فرانسه]] شد و در دانشکدۀ افسری سن‌سیر به تحصیل پرداخت. سپس به ایران آمد و در وزارت امور خارجه استخدام شد و به سمت عضو کمیسیون تحدید مرز ایران و [[ترکیه|ترکیه]] و کنسول ایران در [[دمشق|دمشق]] به کار پرداخت. پس از فتح تهران (۱۳۲۷ق) ابتدا معاون یپرم‌خان در نظمیه ([[شهربانی|شهربانی]])، و پس از مدتی رئیس نظمیه شد. سپس با درجۀ سرهنگی به فرماندهی قوای خراسان منصوب گردید و لقب سالار مظفر و درجۀ سرتیپی گرفت. در ۱۲۹۰ش به حکومت [[کردستان|کردستان]] رسید و لقب سردار انتصار گرفت و چندی بعد رئیس بریگاد قزاقخانۀ مرکزی شد. از این زمان، روابط حسنه‌ای با [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاخان]] برقرار کرد و در ۱۳۰۲ش توطئۀ قتل او را که [[قوام‌السلطنه|قوام‌السلطنه]] عامل آن بود به اطلاع وی رساند. سپس استاندار کردستان، رئیس بنادر جنوب و [[خلیج فارس|خلیج‌فارس]]، استاندار [[لرستان|لرستان]]، استاندار [[فارس، استان|فارس]] و [[آذربایجان غربی|آذربایجان غربی]]، رئیس کل ادارۀ تجارت (۱۳۱۴ش)، وزیر امور خارجه (۱۳۱۷ش)، نماینده ایران در جامعۀ ملل (۱۳۱۷ش) استاندار آذربایجان غربی (۱۳۱۹ش) و وزیر مختار ایران در [[بغداد]] (۱۳۳۰ش) شد. در هنگام فرار [[محمدرضا شاه پهلوی (۱۲۹۸ـ۱۳۵۹ش)|محمدرضا پهلوی]] از ایران، در مرداد ۱۳۳۲ش، و توقفش در [[بغداد]] با او نامهربانی کرد، از این‌رو، پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش، به وی اجازۀ ورود به ایران داده نشد و تا ۱۳۵۰ش در خارج از ایران به‌‌سر برد. در این سال، به ایران آمد و پس از دو سال زندگی مخفی درگذشت.</p> | ||
<br><!--11396100--> | <br><!--11396100--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۲
اَعلَم، مُظَفَّر (۱۲۶۱ـ۱۶۵۲ش)
| مظفر اعلم | |
|---|---|
| زادروز |
۱۲۶۱ش |
| درگذشت | ۱۶۵۲ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکده افسری سن سیر |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | فرمانده نظامی |
| لقب | سالار مظفر- سالار انتصار |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | میرزا علی اکبرخان معتمدالوزاره قزوینی (پدر) |
(ملقب به «سالار مظفر و سالار انتصار») دولتمرد، نظامی، و وزیر دورۀ قاجار و پهلوی. فرزند میرزا علی‌اکبرخان، معتمدالوزارۀ قزوینی بود که تحصیلات خود را در باکو گذراند و راهی فرانسه شد و در دانشکدۀ افسری سن‌سیر به تحصیل پرداخت. سپس به ایران آمد و در وزارت امور خارجه استخدام شد و به سمت عضو کمیسیون تحدید مرز ایران و ترکیه و کنسول ایران در دمشق به کار پرداخت. پس از فتح تهران (۱۳۲۷ق) ابتدا معاون یپرم‌خان در نظمیه (شهربانی)، و پس از مدتی رئیس نظمیه شد. سپس با درجۀ سرهنگی به فرماندهی قوای خراسان منصوب گردید و لقب سالار مظفر و درجۀ سرتیپی گرفت. در ۱۲۹۰ش به حکومت کردستان رسید و لقب سردار انتصار گرفت و چندی بعد رئیس بریگاد قزاقخانۀ مرکزی شد. از این زمان، روابط حسنه‌ای با رضاخان برقرار کرد و در ۱۳۰۲ش توطئۀ قتل او را که قوام‌السلطنه عامل آن بود به اطلاع وی رساند. سپس استاندار کردستان، رئیس بنادر جنوب و خلیج‌فارس، استاندار لرستان، استاندار فارس و آذربایجان غربی، رئیس کل ادارۀ تجارت (۱۳۱۴ش)، وزیر امور خارجه (۱۳۱۷ش)، نماینده ایران در جامعۀ ملل (۱۳۱۷ش) استاندار آذربایجان غربی (۱۳۱۹ش) و وزیر مختار ایران در بغداد (۱۳۳۰ش) شد. در هنگام فرار محمدرضا پهلوی از ایران، در مرداد ۱۳۳۲ش، و توقفش در بغداد با او نامهربانی کرد، از این‌رو، پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش، به وی اجازۀ ورود به ایران داده نشد و تا ۱۳۵۰ش در خارج از ایران به‌‌سر برد. در این سال، به ایران آمد و پس از دو سال زندگی مخفی درگذشت.