پرش به محتوا

اتحاد اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


اِتّحاد اسلام <br>
اِتّحاد اسلام <br>
<p>نهضت‌ فکری‌ ـ سیاسی‌ در جهان‌ اسلام‌ در اواخر قرن‌ ۱۳ و اوایل قرن‌ ۱۴ق. همزمان با تضعیف‌ قدرت‌ سیاسی‌ ـ نظامی‌ عثمانی‌ در قرن‌ ۱۳ق، دولت‌ عثمانی‌ درصدد برآمد تا با ایجاد نهضت‌ اتحاد اسلام‌، توجه‌ عمومی‌ مسلمانان‌ را به‌ خطر استعمار اروپایی‌، در حمایت‌ از خلافت‌ عثمانی‌ برانگیزد. [[اسدآبادی ، سیدجمال الدین (۱۲۵۴ـ۱۳۱۴ق)|سیدجمال‌الدین‌ اسدآبادی‌]] که‌ در آن‌ زمان‌ در رأس‌ شورای‌ آموزش‌ و پرورش‌ عثمانی‌ قرار داشت‌ (۱۲۸۷ق/۱۸۷۰) نقش‌ مهمی‌ در این‌ زمینه‌ ایفا کرد. او با سفر به‌ کشورهای‌ گوناگون‌ اسلامی‌ درصدد برآمد تا سران دولت‌های اسلامی را متحد و به هم نزدیک کند، اما نتیجه‌ای‌ از تلاش‌های‌ خود نگرفت‌. در عوض‌ اندیشۀ‌ اتحاد اسلام‌ در بین‌ گروه‌هایی‌ از علما و متفکران‌ مسلمان‌ کشورهای‌ اسلامی‌ طرفدارانی‌ جدی‌ یافت‌. این‌ اندیشه‌، بازگشت‌ به‌ قرآن‌ به عنوان‌ کتاب‌ زندگی‌ ساز مسلمانان‌، زدودن‌ فرهنگ‌ دینی‌ مسلمانان‌ از بدعت‌ها و خرافات‌ و کنارگذاردن‌ کدورت‌ها و اختلافات‌ بی‌پایۀ‌ مذهبی‌، بازگرداندن‌ عزّت‌ و سربلندی‌ گذشته‌ مسلمانان‌ و ایجاد وحدت‌ و همدلی‌ میان‌ مسلمانان‌ را در معارضه‌ با استعمار تبلیغ‌ می‌کرد. این‌ اندیشه‌ در [[ترکیه|ترکیه‌]]، [[مصر]]، [[ایران|ایران‌]]، [[هند]]، و دیگر مناطق‌ جهان‌ اسلام‌ طرفدارانی‌ یافت‌. در ایران‌ از کسانی‌ مانند [[نجم آبادی ، شیخ هادی (کرج ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۲۰ق)|حاج‌ شیخ‌ هادی‌ نجم‌ آبادی‌]]، شیخ‌ الرئیس،‌ و آیت‌الله‌ طالقانی‌؛ در شبه‌ قاره‌ هند از افرادی‌ مانند [[شبلی نعمانی، محمد (اعظمگر ۱۲۷۴ـ ۱۳۳۱ق)|شبلی‌ نعمانی‌]]، علامه‌ [[اقبال لاهوری، محمد (سیالکوت ۱۸۷۳ـ لاهور ۱۹۳۸)|اقبال‌ لاهوری‌]] و [[ابوالکلام آزاد، احمد (۱۳۰۵/۱۸۸۸ـ۱۳۷۹/۱۹۵۸)|ابوالکلام‌ آزاد]]؛ در آسیای‌ مرکزی‌ از قاضی‌ عبدالرشید ابراهیم‌؛ در [[عراق]] از شیخ‌ [[کاشف الغطاء، محمدحسین (نجف ۱۲۹۴ـ کرند ۱۳۷۴ق)|محمد حسین‌ کاشف‌ الغطاء]]؛ در لبنان‌ از سیدمحسن‌ امین‌ عاملی‌ و سیدعبدالحسین‌ شرف‌الدین‌؛ و در [[الجزایر]] از [[مالک بن نبی (استانبول ۱۹۰۵ـ۱۹۷۳)|مالک‌ بن‌ نبی‌]] می‌توان‌ نام‌ برد. از این افراد، برخی‌ عمدتاً به‌ جنبۀ‌ فکری‌ و عقیدتی‌ آن‌ می‌اندیشیدند و درصدد دفع‌ اختلافات‌ مذهبی‌ و نزدیکی‌ فِرَق اسلامی‌ بودند و برخی‌ دیگر به‌ جبهه‌ای‌ سیاسی‌ از علما و متفکران‌ مسلمان‌ در معارضه‌ با استعمار و [[صهیونیسم|صهیونیسم‌]] نظر داشتند.</p>
<p>نهضت‌ فکری‌ ـ سیاسی‌ در جهان‌ اسلام‌ در اواخر قرن‌ ۱۳ و اوایل قرن‌ ۱۴ق. همزمان با تضعیف‌ قدرت‌ سیاسی‌ ـ نظامی‌ عثمانی‌ در قرن‌ ۱۳ق، دولت‌ عثمانی‌ درصدد برآمد تا با ایجاد نهضت‌ اتحاد اسلام‌، توجه‌ عمومی‌ مسلمانان‌ را به‌ خطر استعمار اروپایی‌، در حمایت‌ از خلافت‌ عثمانی‌ برانگیزد. [[اسدآبادی، سیدجمال الدین (۱۲۵۴ـ۱۳۱۴ق)|سیدجمال‌الدین‌ اسدآبادی‌]] که‌ در آن‌ زمان‌ در رأس‌ شورای‌ آموزش‌ و پرورش‌ عثمانی‌ قرار داشت‌ (۱۲۸۷ق/۱۸۷۰) نقش‌ مهمی‌ در این‌ زمینه‌ ایفا کرد. او با سفر به‌ کشورهای‌ گوناگون‌ اسلامی‌ درصدد برآمد تا سران دولت‌های اسلامی را متحد و به هم نزدیک کند، اما نتیجه‌ای‌ از تلاش‌های‌ خود نگرفت‌. در عوض‌ اندیشۀ‌ اتحاد اسلام‌ در بین‌ گروه‌هایی‌ از علما و متفکران‌ مسلمان‌ کشورهای‌ اسلامی‌ طرفدارانی‌ جدی‌ یافت‌. این‌ اندیشه‌، بازگشت‌ به‌ قرآن‌ به عنوان‌ کتاب‌ زندگی‌ ساز مسلمانان‌، زدودن‌ فرهنگ‌ دینی‌ مسلمانان‌ از بدعت‌ها و خرافات‌ و کنارگذاردن‌ کدورت‌ها و اختلافات‌ بی‌پایۀ‌ مذهبی‌، بازگرداندن‌ عزّت‌ و سربلندی‌ گذشته‌ مسلمانان‌ و ایجاد وحدت‌ و همدلی‌ میان‌ مسلمانان‌ را در معارضه‌ با استعمار تبلیغ‌ می‌کرد. این‌ اندیشه‌ در [[ترکیه|ترکیه‌]]، [[مصر]]، [[ایران|ایران‌]]، [[هند]]، و دیگر مناطق‌ جهان‌ اسلام‌ طرفدارانی‌ یافت‌. در ایران‌ از کسانی‌ مانند [[نجم آبادی ، شیخ هادی (کرج ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۲۰ق)|حاج‌ شیخ‌ هادی‌ نجم‌ آبادی‌]]، شیخ‌ الرئیس،‌ و آیت‌الله‌ طالقانی‌؛ در شبه‌ قاره‌ هند از افرادی‌ مانند [[شبلی نعمانی، محمد (اعظمگر ۱۲۷۴ـ ۱۳۳۱ق)|شبلی‌ نعمانی‌]]، علامه‌ [[اقبال لاهوری، محمد (سیالکوت ۱۸۷۳ـ لاهور ۱۹۳۸)|اقبال‌ لاهوری‌]] و [[ابوالکلام آزاد، احمد (۱۳۰۵/۱۸۸۸ـ۱۳۷۹/۱۹۵۸)|ابوالکلام‌ آزاد]]؛ در آسیای‌ مرکزی‌ از قاضی‌ عبدالرشید ابراهیم‌؛ در [[عراق]] از شیخ‌ [[کاشف الغطاء، محمدحسین (نجف ۱۲۹۴ـ کرند ۱۳۷۴ق)|محمد حسین‌ کاشف‌ الغطاء]]؛ در لبنان‌ از سیدمحسن‌ امین‌ عاملی‌ و سیدعبدالحسین‌ شرف‌الدین‌؛ و در [[الجزایر]] از [[مالک بن نبی (استانبول ۱۹۰۵ـ۱۹۷۳)|مالک‌ بن‌ نبی‌]] می‌توان‌ نام‌ برد. از این افراد، برخی‌ عمدتاً به‌ جنبۀ‌ فکری‌ و عقیدتی‌ آن‌ می‌اندیشیدند و درصدد دفع‌ اختلافات‌ مذهبی‌ و نزدیکی‌ فِرَق اسلامی‌ بودند و برخی‌ دیگر به‌ جبهه‌ای‌ سیاسی‌ از علما و متفکران‌ مسلمان‌ در معارضه‌ با استعمار و [[صهیونیسم|صهیونیسم‌]] نظر داشتند.</p>
<br><!--11100100-->
<br><!--11100100-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:نهادها و تشکلات، رویدادها و مناسبات]]
[[رده:نهادها و تشکلات، رویدادها و مناسبات]]
۶٬۱۴۶

ویرایش